بيت المال

مي   برد با خود همه فرياد من

دست در جيب و  همه جا ياد من

دوستي با من رفيق درد بود

هر كجا رفتم   فقط او مرد  بود

سايه بود اندر برايم سار بود

هم دم و افسا نه وچون يار بود

اين بلا بود  قصه بود يا درد بود

چون اجل در جستجوي فرد بود

هر چه بود از لقمه بو د از دهر بود

پس ببر با خود همه  چون زهر بود