جمعه ۱۶ آذر
|
|
|
|
بابا برایِ بچه اَش فکری به سَر دارد
🖤🥀
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بابا برای نان جان داد
در دل کوه
در عمق زمین
آرزوها مبحوس
لبخند فرزند
در روز اول مهر
خشکید بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی را زندگی کن ،از همه غصه به دور
با امید و شاد، در آرامش و درک حضور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به آغوش ِ که می خواباندم
کودک ِ تخس و چموش ِ غم و بیداری را ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فِک نمی‌کردی یه روز جوابتو بهت بدم؟
یا نمی‌خواستی تمومِ حرفامو بهت بگم؟
صبرِ من حدی داره!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی صدا در گوشه ای از شهر دل جا مانده‌ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چتر برداشته ای !
مگر این اشکِ چو بارانِ من امشب ،
خیابان دارد ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کلمات تماما
فریاد می زنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر باد مده “زلف کج ِ”دلبری ات را
بگذار زمین حالت افسون گری ات را
“اندازه نگه دار اگر طالب فیضی”
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پائیز و بوی باران ، عشقت دوباره نو کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیزم شدگی حق درخت ثمری نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدم الفش کلاه دارد
بالای سرش گواه دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«دیو»
مردی فریاد کشید،
صدایش در حیاط خانه پیچید،
گنجشک پرید،
شادی پر کشید.
پسرک تنها لرزید،
تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرده بودم سال‌ها در خویش اما شکر
دیدمت انگار در قلبم قیامت شد
احمدصیفوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب خوابم را رنگی کرد
چشمه شعر هایم را خیس
پروانه ای بر شانه هایم نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این زمانه سخت و سرد تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با پیشرفت تکنولوژی، زیبایی های مصنوعی هم زیاد شده! با این چه میدونم برق لب و برق ناخن و سر و صورت و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چایی دم نکشیده ای شده ام که:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طبیعت چون زنی زیبا به اندامش طلا دارد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چِقد قشنگ بوده قدیم ندیما
دورهمی بدونِ این گوشی‌ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون سینه دارم ،
درحالِ طپش ،
گنه آلوده چون خود ،
سیبِ سرخی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شراکت بی خبر بودم به آبی در وضو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ان‌شب دل من تا جنون
تا مرز بی تابی دل
تا کوچه دل واپسی
تا انتهای خواستن
چون‌قاصدک‌پرواز کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️ ترانه سرا
م.مدهوش(یامور)❤️
🎧دکلمه: بانو هستی احمدی🪴
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند به خورشید که نور افروزد
سوگند به ماهی که به شب درسوزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتو بی‌تو از هفت‌شهرِ عشقت سفَر کرده و گذشت
نورِ چشمانِ من بودی تو! اگر عیان می‌ماندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پریشان کرده بانو ، آذر ِ چشم تو شهری را
🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀
تو مثل عطر میخک، عطر مریم زیربارانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر عرصه‌ی هستی گل یکتاست محمّد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای خش خش برگ درختان به گوش می رسد
درب باز کنید صدای حضرت پاییز می رسد
امده است که مرا هوشیار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جهانی که خدا ما را روانی میکند
شاید این باشد که شیطان حکمرانی میکند
ظاهر از باطن همانگونه که من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
❤️خاطره ی دو چَشم تو، طعم بهشت می دهد❤️
❤️ نگاهت آشنایی از، عمق سِرِشت می دهد❤️
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم تنها ترین خلقی که در کل جهان تنهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به چنگال اجل جسم جهان خونین است
هر که دلبسته به دنیاست دلش غمگین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمِ مرداب ندانی، چه شورانگیز است
بی گل نیلوفری در غل و در زنجیر است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با مَقدَمش عالَم دگرگون شد
رحمت میان خَلق افزون شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتند که آه است و نمی بخشندت
گفتم که مباح است و نمی بخشندت
گر یک غلط از قافیه را می بخشید
گفت عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا از تنم تا ترنم ببر
و بغض مرا تا تبسم ببر
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلشوره های
دم دمای پاییز...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک شهر بود و زمزمۀ چشم مستِ تو
صدها نگاهِ کنده ز خود، پای بست تو
میخانه و شرابِ طهور و شکوهِ عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برام هیچ فرقی نداره که تو
چجوری می‌خوای با دلم سر کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسه بر نوکِ قلم می زند این خطِ خیال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل باشد ، تو باشی و صدا و دلبری هایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاپرک درآسمانها جاش بود
او جدا از اینهمه اوباش بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادر ای جان دلم
ای بهشت جاوید
نفسم با نفست خورده گره
تو‌نباشی
نفسم، می گیرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در گوشه های آسمان شوری به پا بود
گویا که وقت هجرت آلاله ها بود
دیوارهای خانه بوی غصه می داد
گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه‌وکاشانه را هرچند که دیوار و در است
دزد را هر دم به فکر راه های دیگر است
مال را محکم نگه د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچند که مهر آمد و آبان نرسیده است
طومار بهارم به زمستان نرسیده است
دم کرده هوا،باغچه خشکیده شبیه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عشق آتشینش،سر تا به پا بسوزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یوخسان یولوندا یانیبدیر جاوانلیغیم
سنسیز یامان دارالیب زیندیگانلیغیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردی که ماه را در آیینه ی خورشید ندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکست هیبتِ گرمای سختِ تابستان
هوای سردِ خزان گرمِ جان فِشانی شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالِ من وآرزو رقص ملک بافلک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رحمةُ لِلعالمين عالمه رحمت گلیر
جهل بُتین سیندیرا نورِ محمد گلیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی.
جان ما را تو گرفتی ای که دوری از برم
صبر کردم تا که آمد آنچه آید بر سرم
زندگی افسانه ی ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من عاشق هرکه شده ام ،
مُرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی جعفری
هر چه کردم در دلم بماندعشق وصفا سوختند
مهری بردل وجانم زدند و در قیدوفا سوختند
زجری ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم من خورده گره
به سرِ پلک ِ دو چشم ِ پدرم ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش درختی بود در باغ وحش ...نگه داری پاندا ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در ارزوی طعم لبت نشسته‌ام یارا
گر تو نباشی چه فراقتی بماند دگر مارا
با آنکه لبت نقطه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاشکی همواره بودم جاي چشمت
بودم همیشه، هرکجا، همپای چشمت
هر کس چو من چشمانِ شهلایت ببیند
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای آنکه من را دوباره آفرید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا کند به گناهی که مبتلا نشوی
اسیرِ گفتنِ توهین و ناسزا نشوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز این چه شورش است که در سینه ها به پاست
گویا که روز محشری گشته است ،کربلاست
با خاطرات جنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شماره ۱۱۸
سر زلف تو نباشد سر زلف دگری
دگری هیچ نباشد که مرا تاج سری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم سخت گرفته است
مثل عصر جمعه ای روز آخر شهریور
محصلی که فردا به مدرسه خواهد رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثنوی کوردی به نام کورپه (فرزند، کودک).
تقدیم به بچه هایی که قربانی بمباران های جنگی شدند و به ویژه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غروب ،غروب بی خبری است آن زمان که ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سایه های مه‌آلود ذهن ..
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۸۲۱۴ پست فعال در ۱۶۰۳ صفحه |
وحید سلیمی بنی
شاهزاده خانوم
صرفا برا
سید هادی محمدی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
محمد شریف صادقی
محمدرضا آزادبخت
علی مزینانی عسکری 
فرشید به گزین 
علیرضا شورابی 
طاهره حسین زاده (کوهواره) 
