چهارشنبه ۱۲ ارديبهشت
|
|
|
|
هم چون ستاره ای خاموش
در کهکشانی دور
گویی که قرن هاست
که به روی قلب خویش
از هم
فرو پاشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز باران بی بهانه پُر زِ غمهای زمانه
میزند بر بام خانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كلكسيون دَردم ...
ميخواني ام ؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردلم فرشی برنگ مهربانی بافتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
..... یک بستنی شکلاتی
به یاد من بگیری و در چای بریزی!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی میگی دوسم داری ستاره بارونت میشم
تو شب نشینی چشات دوباره مهمونت میشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاکی در آغوش قفس رویا ببافم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و به شوق بوسه های خونین
ماهی حوض از ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاکی ست جاده های قلم آسمان کجاست
روشن ترین مسیر عبور از زمان کجاست
پندار باتلاق که پویا نمی شود
ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کمی می می خورم تا درد دوری-شودکم یاکه افزونتر صبوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بچشم تو ای دوست
به چند می ارزم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اجـازه می دهی ام عشــق ترجمــان بدهم ؟
فقـط کمی بنـویسم ، ز غـصــه جان بدهم ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنک منـــــــم بی عشـــق ، نامفهوم و ناهنجار
همچون نفسهای زمستان سرد و جان آزار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يه مشت ، سوسول ، پانكي و خام
تو كار ِ شيشه اند و كام !!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هستی تو سرمست حیا،چشمت گواهی می دهد
تو دوست می داری مرا ،چشمت گواهی می دهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست هایش تـنِ تنهایی من می بوســید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با اینکه می دانم تو را هرگز نخواهم داشت
از خواستن پر می شود این جام جان من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از طالعمان بهار را خط زده اند
رویای شکوفه زار را خط زده اند
رودیم و صد افسوس که از باور کوه
اندیش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردهای من
گفتنی نیست !
حسش کن
دست بر شانه هایم بگذار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمون بیا زمین ، که زمین مُرده ، همین !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو ماه می نگرم گریان
ودریا جو شان
و زمین آتشفشان سوزان است
چه شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عطر گلها را سزائي جز خم تقطير نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همباز و همنواز ناز و نیاز تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
...قلبش غوطه ور در مرگی بی سر انجام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواب مي آيد به چشمها
خورشيد مي رود پشت كوهها
مي پيچد در هوا عطر شب بوها
ماه مي رسد به جاده ابريشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنگرای دنیامرامن کودک سنگم هنوز
کودکی آواره ام برخانه دلتنگم هنوز
بنگرای اهل زمین معنای ظلم اینجاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز بس دیوار حاشا رفته بالا
طلبکاره طرف انگاری حالا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چوی اَرگِ بَمِمْ، ویــــــــــرونِ ویرون
شویْنْ مِنَه مَکَنْ تمـــــــــومِ اِیرون
***
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوونگی کردی و رفتی،مردونگی کن سمت من برگرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آدمیان کفن پوش و قلم بدست بر روی گورهای هم خط میکشیدند..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای عشق! میان شعر ها پنهان شو...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلمم را گم کرده ام .
میخواهم از چشم هایت بنویسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایــن راه دراز را رسـیـدن بـایـد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناخورده می ازمستیِ مخمورچه داند
وز درد خـمار و تبِ کیـفــور چه داند
از بی خبــــر ازدیــر و خـــرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ی خالی مادربزرگ
مثه روزهای کودکیست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک قطره هم دریاست بی اندازه وقتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبیه یک خبر تلخ ناگهان شده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از سیم های خاردار تو گذر کردم
آماده ی برخورد مین های پس از, اینم
در من "خراسان"ی سرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یكی شيطان نما دیدم دعاى خیر مى گويد
من از شيطان نمای دست بر سوى دعا بیزار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يك جهان دل باصدايت زندگاني مي كند
مرغ بيدل با تو مشق نغمه خواني مي كند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دویْریتْ سُخونِمْ کِرْدی وَه قاویتْ
بیلا بِمِرِمْ اَ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گهــــی با چنـگ و تار دل میکنـم خوش
گهــی بـــــر تــــــار زلفت میـــزنم چنـــــــــــگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست
خوش نمودم دل به فردایی که نیست
ماهی می خواهم ز دریایی که نیست
گـــــــــــــم نمودم آرزوی خو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو شدی عمر منو دار و ندار من تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عروسک قشنگم یه کیف نازداره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قانون آسمان را موشک ها وعقاب ها می نویسند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادت نرود کفن برایم بفرست
مرگ از تو و گور پدرت می بارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق بــــه هـــیــــچ وجـــه جنبه ی شوخی ندارد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوب و بد و زشت و زیبا را ببین و دل مبند
ای آنکه از دنیا بریدی غم مخور ...
غربت بود که مرا اس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیر بجنبی بی خبر خواهد رفت
ایام جوانی از برت خواهد رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمری در پی این و آن دویدیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فردا را از دل قیرگون شب رصد می کنم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ردپای تو بر این برف
تنها دارایی من از این زندگی ست ..!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه سوزِ دل از سر نگیرم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر با زبان امروزی گفتنش کجا سخت است؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نِـگـر ایران...، فضــایـی تـازه دارد
فضـــــا را در نـوردیـدَ ســــت، ایـران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پرواز میخواهد!
دلم آواز میخواهد!
دلم یک دشت پرگل،،،
دلم ...
آلاله ای طناز میخواهد!
دلم ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سحر بیامد و شبْ انتظار من بگذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گورستان ِ پیچیده
یک سنگ و مشتی خاک!
این می شود نقطه پایان یک انسان!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبي از دل بپرسيدم دلا سوز و غمت از چيست...؟
ندايي كرد چون اهي بگفتا دردم از ليليست...!
مرا مجنون خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را آيا حديث موسى عمران همى آمد؟ همان گاهى كه نزديك تگ پاكيزه سينا خدايش سوى خود مى خواند!
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۷۸۰ پست فعال در ۱۵۴۸ صفحه |
بر
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
محمد رضا خوشرو (مریخ) 
