شنبه ۱۵ ارديبهشت
|
|
|
|
گل سرخی برایت چیده ام که ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آستینِ پدرِ مدرسه‌ی ما زخم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنگام دویدن سر زلف تو پرنده است
سرخی لبت لاله ی دلشاد کننده است
چون پلک به هم می زند آهوی نگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعله رو به کاهش..............
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل من آرام نیست
هر شبش، هفتاد سال
هر شبش یک نقطه
روی دیوار خیال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گریه در خواب تو را صدا میکنم هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قهر کنان گشتی و رفتی به کجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل های دو چشمانت چه زیباست
حریر ابروانت جنس دیباست
نگاه تو مرا بر خویش خوانَد
که آغوش دلت مان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان هست به رنگ بلور
از دلش می جهد یک غرور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پادشاهی با گدایی خفته بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه علامت سوال
شده دوراهیه من
منو بی جواب نزار
بمونم یاکه برم؟
تو دریای غرورت
غرق شدم تو ندیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حضورِ دایمِ ساقی ، کند وجدِ مرا تضمین.
شرابِ نابِ او سازد ، غم و دردِ مرا تسکین.
منم آن پادشاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز از ذهنِ منِ این کودکِ مغرور
بیرونت نخواهم کرد
تو
_ ای _
کفشِ سرآسیمه ....
( میانِ کشتزارِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قضاوت کنید /در ذهنِ گشنگان /قاضیان و مفتیان شهر خسته را /ناامن شده /احساسِ جامعه /شهر، /مغشوش و پر خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطفی بکن، بمان و نرو از کنار من
با این که پیش روی تو صد جاده است باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به استاد عزیز جناب احمدی زاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کدام سوی پنجره
ایستاده ای
--
ای !
آیات نایاب سوره ی مهر
ای !
ناب ترین نا آشنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«دهر همه زهر»
چه باید کرد ، با این زندگانی
کمر خم شد ، از این بار گرانی
حسن کریمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو کعبه من بودی و
من،
استطاعت نداشتم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حق‌ماراخورده‌اندوبرده انده درجای امن
درجواب ما فقط لبخندشیرین میزنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حقیقتی شده مخفی میانِ اشعارم
غمی که می دهد از لج، مُدام آزارم
خدا نخواست بفهمم که " عشق" یعنی چه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم سایه از نگاه پرتو آمیز دلش،بی نور شد
فهم بسته از سر وابستگی در عزتش در گور شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا مهر بینداز در دل دوست
که هم عاشق و مجنون همه از اوست
خدایا مهر این عشق پس کجایست
همه عشق ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب لب بومی شدم وااااای بر من
خانه ویران دل خامی شدم واااااای برمن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سبزه گِره نزن
که من بی گِره
گِرهَت خوردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ز اتش دوزخ هراس نمانده.......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اصلا به لکاته ها چه که
دیشب
خوابها
تو را
در آغوشم کشیده بودند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر چنته ام روی روی دایره بریزم
واقعی تر از تـــــهوّع...آزادیست!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران چرا دیگر نمی شویی غمم را ؟
از دست دادم در عطش ها آدمم را
هر سو که پلکم می پرد انبوه درد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به زمانی که در تکاپوی
حیات بخش و
سرخوشی جماع با دلدارش
لخته ای سپید
از خون سرخش
در نهاد وی به ع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زنده بودم من ، ولیکن
گیتی_رسائی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چه دَردیست
که می فشارد بغض را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل سپردم به هوی قلب به دلدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو چشم چون شبت دل می برد یار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اندیشه امروز از خدایان بیم دارد
قصد گریز از بازی تصمیم دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب و لبخند تو زیباترین نوع هم‌افزایی‌ست / لبت ؛ لبخند و لبخندت ؛ لبت را کرده زیباتر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهرعشق تو چنان خورده به پیشانی من
که به پایان نرسد عمرپریشانی من!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالِ سوم، درسِ آخر، مبحثِ وزن فَعَل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا فراهم در جهان اسباب عیش آدم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مخلوق خدا نیکی نما از ظلم دوری کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در حسرتم بمان که از این خانه می روم
حالا که عاقلی ، منِ دیوانه می روم
یک روز در سکوت و خَفا،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای روشنگر نورها
و ای خالق هورها
ای واصل دورها
و ای باعث شورها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریشه ی من رفته تا اعماق خاک
بسته ساقه با فلک میثاق پاک
کس مرا از ریشه کندن تاب نیست
خم شدن در مسل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی دهد باج بر آن اهرمن بد کردار؟؟
راد مردی که عیارش به شجاعت باشد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا یاری کند
به زودی
زندگی را هم تَرک خواهم کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دلم در خم آن طره یار است هنوز
پیش چشمم همه وقت لاله عذار است هنوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الان چند ساله که این غم،تمومِ مغزمو خورده
الان چند ساله که این حس،درونِ قلبِ من مُرده
الان چند وق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما تب دریا داریم و حتی قرص های ماه هم تبمان را قطع نمی کند که نمی کند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی دیشب به خواب این گرفتارت چرا...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ حسی به تو نیست شبیه
بی تو تنها شبی
چشمهایم
یک روز ، از خیالت نخفت
درد داشتُ
جز عشق
با ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دل مگیر زبان ِشکسته ،بسته ی ما را
رسانده است به لب "عشق"جان ِ خسته ی ما را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب ناهيد و ليلي رنگ خون شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه آمدت به سر ای دل که اینچنین به فغانی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اشگ نیست بر برگ مریم شبنم است
دور گشت بلبل زنزدش این برای او غم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستت دارم فقط يك اتفاق ساده نيست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی،حصارتن
چنان محصوردلتنگی دنیاست؛
هرقفسی فراخ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اما در کنج قلب خویش
تپیدنی حس می کنم
خونم همه سیاه شده
رنگ سیه بلعیده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تب و تاب است تنم ساز رباب است تنم
در کفنم جای مده اهل حجاب است تنم
میرزا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حتی اگر خاموش هم باشی / گیرنده‌های قلب من / موج حضورت را / احساس خواهد کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... باد ها
حریف یاد ها نمی شوند !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان بستری از خاک، خوابِ من خوش باد
به سر رسیدنِ فصلِ عذاب من خوش باد
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۸۴۴ پست فعال در ۱۵۴۹ صفحه |
ودرودبرجناب آزادبخت عزیز 
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
معصومه خدابنده 
مولود سادات عمارتی 
احسان فلاح رمضانی 
مائیم و جانپنا
محمدرضا آزادبخت 
بهــاره طـــلایـی زیدی 
