دوشنبه ۱۴ خرداد
|
|
|
|
گفته بودم یار شو غمخوار شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درچاه زمانه مانده ام غریب و سرگردان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا که رخم زرد شد از داغ جدایی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عرض دارم پیشتان یک چند بیتی در غزل
باز هم انداختم خود را درون یک هَچَل
باز هم ذهنم شده پر از خیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار و چارصد و یک
دعا کنیم یکایک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خیابان میروم
سنگفرش‌ها را
ورق میزنم
با من راه نمی آیند
به صدای قدمهای تو
عادت دارند
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدر دلربا است
لبخند شیرینت
در قاب زندگیم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قدم خیر است خوشآمد گو صفای ماه فروردین
به رویِ فرش و میزت باز بچینی سفرهٔ هفت سین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر چه که دیر آمدی من باز باران می شوم
در کویر خشک عشقت چون گلستان می شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جمعه ای نیست
نگوییم از تو
تو‌کجایی ؟
بگیری دستم !
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما سفر کردیم بی جانانه با دردِ فراغ
همچو برگانی که دل کندند از آغوشِ باغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما آن قبیله ایم که محروم مانده ایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرفتمش بغلم... بعد از آن رهاش نکردم
شده است قسمتی از من ز خود جداش نکردم
.
شبیه یک بت زیبا همیشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون خاطر ما
دری گشاده خدا
به سان منظرو نزهت گهی است رنگارنگ
همه گل است و امید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غصه ات را کم کن ای دل این خزان هم میرود
ای خوشا آید بهار آه و فغان هم میرود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما عزاداران بیل هستیم
که خروس‌ها صبح و مرغ‌ها شب را
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما فتنه گر و فتنه خروشیم
ما در هوس جنگ بکوشیم
حسین_قالیباف
تابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در محضر کبریا خطا را چه کنم
عصیان و گناه و هم ریا را چه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنه قوربان اولوم آذری اولکم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تولدت مبارک دردونه ی قلبم💋
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویند :
" بهشت زیر پای مادران است "
ما که چیزی جز تَرَک ندیده ایم !
امیرحامدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی که خودش را قبول داشته باشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدار ترا چون تو شدن ،آینه آور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما از اثـر كويَـــت اگر طُرفه بـِبستيـــم
از آن اثـر كوي تو غافـل كه نِـي استي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر فرج است حاصل
شدت ، ز من رفته
به عیش شده ام واصل
حدت ، ز من رفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوس دوست داشتنت
به درازای تاریخ
به پهنای جهان
به عمق تخیل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دونیاده أزل خلقتیمیز دوزدی یالاندی
حوا آدامین بورون آچیب سوزدی یاراندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گوش رسد مژده ی فرخنده ی نوروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به وقت جولان باد.....
همه ی ما به نیستی خواهیم وزید....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمه شمس قمر
کاش از آمدن خود خبری می دادی
ذل شوریده و حال نظری می دادی
ما که عمری به تماشای تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنج شعر سپید کوتاه (هاشور) ۳
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سَرسبدِ گلِ جهان، زِ بوسـتانِ سَرمَدی_شکفته شد به دامنِ، نرگس ودر باغِ حَسَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گەر گەڕایتەوە لە گەڵ خۆت گوڵ سێڤ بێرا
ئەو کات ئەگەر لە قەبریش بم
دێمەوە لات
خودا ڕێگە لە عا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من را رها نمی‌کند این بغض لعنتی
وقتی نشسته ام همه شب در عزای تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن بد کنان بدی کنانند بدان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیمه شب لحظه ی موعود رسیدست و زمین
میزبان قدم یوسف زهرا شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ژرفای حمق چون که هزارش بگذشت
دردش کند اسکان و عذارش بگذشت
فالی که من از جوی عسل دست زدم
از روز از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این دل شده چون چاه تو
افتاده در دل ماه تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر چه اخمو بشوی ، خصلت مردانه توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف میبارد
امشب از
آسمان
برف و سرما
امشب مهمانه خانه ی ماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیچیده به شعرم نَمِ بارانِ ظهورت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مه ایوب صبور نیسم، هنـر کردمه که نمردمه
سینه آتش گرت سی تو،بیا جونم د وقت کمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که ما را منتظر بگذاشتی
جا ندارد چوب خط غیبتت
در شبان تار هجرانت یقین
می رود از یاد کم کم هیب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو ای بال پرنده من بریدم دل
حیف وقت خنده هایت با تو خندیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوباره شور زندگی در آشیان شد آفرین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اگرحقیقت راببینم وننویسم به شعورم شک خواهم کرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدح علی به شاعر و قلم و دفتر میسر نمی شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی از این روزها
دستانت را گرم
خواهم فشرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانم قفل شده بود ،
به خوشه ی پروین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خــدايــي كه پـيغمبـــري زنــده كـــرد
بــر آن جبرئيلــي كـه پــَرنده كــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سرزمینم پادشاهی کردی و رفتی
من کشوری بودم میان نقشه ای تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توبگو سیب، پای هفت سینت
رولبات حک بشه گُلِ خنده
احمدصیفوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنار پنجره ای در خیال آزادی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قایم باشک بازی کن تو با دلتنگی هایم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاخه ی خشک درختی در بیابان سکوت
بید مجنونی پریشان موی و درگیر جا گذاشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی که هوای من غم انگیز شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شاعرِ شبهایِ سپیدم
از دربدری هیچ ندیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی خیمه در هامون زدن
بوسه بر پای دل مجنون زدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی زنجیری ست
حلقه حلقه، پیچ پیچ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شاعرم، یک کوه آوارم
من یک شب و یک کوپه سیگارم
من تیغ روی شاهرگ هستم
من شاعرم یعنی خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیشه وای نمیشه بی تو بمونم
از تو پیوسته من خسته میخونم
تو بمون با من تنها که بتونم
خودموب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ره صد ساله که قطعا به شبی نَتْوان رفت...
غمِ صد ساله ولی خوردنش هر شب سهل است!
ع.موسوی
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۵۰۷ پست فعال در ۱۵۵۷ صفحه |
عباسعلی استکی(چشمه)
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
سید محمد علی سهیلی (سهیل) 
عليرضا حكيم 
بسیار زیبا وپرم
محمدرضا آزادبخت 
