محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 27 ارديبهشت 1403
روز ارتباطات و روابط عمومي 9 ذو القعدة 1445
Thursday 16 May 2024
به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹
پنجشنبه ۲۷ ارديبهشت
همه چيز سرِ جاي خودش هست ، مونيتور ، گوشي تلفن ، پوشه هاي كار، تقويم ...
چيزي كه نيست منم
كه پرت
می شود با گردش چشمی دلی را شاد کرد
عاشقی را عاشقانه در جهان فریاد کرد
بین تو عقل شده باز گلاویز دلم
دور ترین لشگر از ولوله لبریز دلم
،،،،،،،،،،،،،،،،،،
آمده بودی که به
تقدیم به مردم زجرکشیده افغانستان
دلم دارد هوای دیدن یک ریز باران را
و عطر برگهای پونه و گشنیز و ریحان را
در تنم یاد تو را روح و رواݩ میدانم
بلبلم بوی تو از فصݪ خزاݩ میدانم
ســـرتاســرمان چو عنکبوتی !
ریسیــده و کــرده لانه حسرت
خــوردی ؛ همــه را تمـام کردی
پوشیـــد
ما بمانیم بردر عشاق به عشق
چو به خون غوطه ورست قامت رعنای عشق
ا و. که دیده به نظر زین هنر قب
🌷🌷🌷🌷کاروان کربلا🌷🌷🌷🌷
وای ببین کودکان همره این کاروان
ریزش اشک روان هم به نهان هم عیان
سلسله ج
مشتاق به راه ِ هدفش داد سرش را
اینگونه نشان داد به عالم هنرش را
این عهد چه عهدی است که بر خاط
در واپسین لحظه به دادم می رسی ای عشق
شاید تو هم مثل منی و بی کسی ای عشق
امین احمدی
تورا من دوست می‌دارم.....
من بعد تو سالهاست خانواده تک نفره هستم..
چالش کردم ولی طفلکی نبضش هنو میزد
شاید که خدا رهگذرِ گشنه ای گردد و بلرزد.
یا مرغکی که در همه گلزار بچرخد .
سکوت می کنم
مبادا...
بی کسی بشنود
به نام خداوندی که انسان را برتری دارد
به خلق زیبا نگاری با نام آدم
داده ام قلم را به دست دل
یکه شاعرلریمیز اولدوزا بنزددی یاری
مگه یار میندندی اولدوزا بنزددی یاری
افسوس و افسوس خیالت
شده است همخواب من
هرروز شبُ بهارم خزان
بینوا شبگرد خیالت شده ام
کافر نکنی بیدلِ بی چاره که عمریست
در لشکر ایمان شده هم بازی دوران
چقدر بیتاب است دل
از اضطرابِ اینکه ، وقتی دگرنمانده
کرونا آمد و دزدانه در جان بشر افتاد
شب و تاریکی عجینند بهم ، نه که به روز
همچو سرما و زمستان که نصیبند به سوز
نسل ما سوخت نه از جنگ نه از خمپاره
خوشا روزی که عاشق پر گشاید
چو دل را لحظه ای شادی بباید
که دیبایی ز غم دل را بسوزد
الهی سر خوشی فر
در امتداد کوچه‌ی دلبستگی ها سروان سبز از کی پرستویی ندارند... در محکمه انسانیت را سر بریدند بی شک که
آفتابِ پدر؛
وقتی به غروبی وحشی تن داد،
این آرزوهای من بود که-
در پیچ و خم زندگی گم شد.!
اینان ، معنا ساختند ز هر عنصری
ندانستند که معنا همان «خود » است
اهل زمینم
اهل محبت هستم و
بی مرز و کینه م
دینم خدا
آئینم خدا
روحم خدایی ست
بیرنگ بیرنگ
تو که نیستی
مغزم زنی نازا!
دریغا ای دل تنها
چرا ماندی تو در غمها
دل آرامش اگر خواهی
بزن مُهری تو بر لبها
مگو هر واوی رف
ما ها نه همانیم که در ظاهرمانیم
نگران نباش عزیزِ زخم خورده
قسم به نور وُ باده یِ سرخِ ایمان
اینبار نیز رسولِ صبح وُ
خداوندِ سپ
عاشـقم در طلــبِ بـوســه تَــبَـحُر دارم
انـتــظارِ خــارج از حــدِ تَــصَــوُر دارم
چاره‌ی دردِ م
حسین مظهر عشق وآزادگی است.
حسین سنبل مرد و مردانگی است.
درآن سرزمین پراز ظلم و کرنش به آن
حسین
در انتظار روزی هستم که کرونا برود...
ای نازنین،ای سرزمین،ای غرق در مرداب دین
بر پیکرت خنجر زده،هر ناخلف از راه کین
چنان کن که در وقت مردن
نباشد کارساز افسوس خوردن
ما نکته های گمشده در باور خودیم
تصویرِ روحِ زخمی و دردآور خودیم
هرجا نشانه ای ز هویٰ بوده ، بوده
شادمانی را ز دنیای درون احضار کن
گداخته‌تر از تابستان
تند‌تر از باد
من زندگی را در خودم انکار کردم...آندم که دیگِ غصه‌ات را بار کردم
این ره ، به دریا میرود
آن ره ، به جنگل
تو هم مختار
به کدامین میروی ؟
رباعی
یاسین خدا بدون سر خواهد شد
زهرای بتول بی پسر خواهد شد
انگار افق
وقتی تو هستی
دنیا چه زیباست
یک حس تازه
چون خواب و رویاست...
باران
سینه می سوزد بگو باران کجاست
مرهم زخم دلِ نالان کجاست
گریه و اشک شکستن تا به کی
بر
شکر خدا را که در پناه حسینم
عزیزم در پی عاشقی پروا نکن ...
ندانم فکرم چرا کرده بیهوده از زندگی سیرم
شاید چون پر از حس عشق ونرمی واحساسم
یا شاید زخمی که کاشت
ای که لب تشنه شدی کشته لب آب حسین
سوخت از داغ تو جان همه احباب حسین
کی به جهان نظر کنی ٫ دل بدهی خطر کنی
موج صدایت برَسَد ٫ زهر دهان شکر کنی
قایق های چوبی غرق شده زیره سقف دریا
اي مهر پرتابان من اي جان جانانم حسین
سوز تو شد بر جان من اي جان جانانم حسین
انتظار صبح دیگر میکشم یک بار دیگر
از فراز آرزوهایی که در دل ماندنی تر
جهان بر خویش می لرزد....
و شیطان میکُند افسونگری هرشب...
در اینجا آتش و پروانه گمنام است...
و در
بچگی مان همه در شادی و در چوکَلَکیِ
دلمان شاد به هر بازی و حرفِ الکی
هیچگاه غصه و غم در دلمان راه
دم فروبستم که هرچه گفته‌ام بس اندک است
حاش لله که ندارد بحر این غم منتها
ذولجناح
اسبی رسید و شیهه بکوی حرم کشید
گرد و غبار و واهمه روی حرم کشید
چشمان کودکان که پر از آه و
مجموع ۱۲۴۱۱۳ پست فعال در ۱۵۵۲ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
نرگس زند (آرامش)
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
محمدرضا آزادبخت 
مریم کاسیانی 
ساسان نجفی(سراب) 
