يکشنبه ۲۲ مهر
اشعار دفتر شعرِ اشعار آييني شاعر عليرضا حكيم
|
|
|
|
نزدیک حرم پر شدم از جلوه ی ماهش
گویی که دلم مست شد از شوق نگاهش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
محبوب ترین بانوی دنیا،بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا در سکوت شبانه ببر
به دیدار ربّ یگانه ببر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دختر معصوم که در بطن کویری
چون ماه درخشنده و چون مشک و عبیری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم از عشق ایمان می‌نویسد
هم از درد و هم از جان می‌نویسد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تورا من شکر گویم روزه دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای آنکه که رحمان و رحیمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا جبرئیل رحمت پیغام سروری داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرزند کعبه بود و،محبوب مسلمین است
"آیین مهر ورزی با یاد او عجین است"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کرونا آمد و دزدانه در جان بشر افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد موسم غم چونکه عزای شه دین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی یعنی ترازوی عدالت
شجاعی جان نثار و با اصالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به ساحت مقدس علی‌اکبر( ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا جویم تو را ای دختر گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پر از مهر و ز خوبی بود،سرشار
گل خنده به رویش وقت دیدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
يا علي! نام تو بر دل چو دوا ، در همه حال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای سرو بلند استقامت
سردار رشید راست قامت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بلندای غزل هستی به روی بیستون عشق
چو نامت بر زبان افتد شود شوری درون عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هجوم آورد بر من مشکلاتی
و می گشتم پی راه نجاتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصّه ی دوری به سر آید زمانی،ای عزیز
آفتابش می کند روشن جهانی،ای عزیز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
علی یعنی ترازوی عدالت
شجاعی جان نثار و با اصالت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیاید روزگاری بی تو بانو
که آید بد بیاری بی تو بانو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا جویم تو را ای دختر گل
کجا مأوا گرفتی همسر گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرستاری،پر از شعر و شعور است
تن رنجور انسان را سرور است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شهیدان فصل سبز سرنوشتند
شهیدان ساکن کوی بهشتند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسید از راه میلاد محمّد
دلِ ویران،شد آباد محمّد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسینی بودن و آزاد ، عشق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای میوه ی پاک مصطفی بر تو درود!
دلبند علی مرتضی بر تو درود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پر مي زند تا كربلا امروز
كشد سر در سرايي پربلا امروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قربان مقام تو ، هلا! ضامن آهو
احسن به مرام تو، هلا! ضامن آهو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خشنود شود خاطرم از روي علي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان را به ره عشق فدا بايد كرد
پروانه صفت قصد بلا بايد كرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام حاكم بيناي دانا
حكيم و قادر و حيّ و توانا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از حلق علی هی ربّنا پر می زد
می رفت به جایی که نبی سر می زد
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
ابراهیم هداوند
احمدی زاده(ملحق)
مرضیه قنواتی نژاد 
منوچهربابایی 
