اسير !

  رفتي و از عطرِ دست هايت فقير شدم

  بي خواب شد چشمِ من به دستت اسير شدم

  ديگرتمناي من فقط بوسه هاي تو شد

  وقتي كه مغلوب در تني چون حرير شدم

  مسموم ازشيشه اي و ترياكِ چشمِ تو شد

  از هرچه مشروب دل بريدم و سير شدم

  آخر رساندي مرا به كوهي بلندُ سرد

  ما را رها نمودي و گفتي كه پير شدم

  در دسترس نيستي و ديگر محال شدي

  گفتي كه راهي كهكشاني مُنير شدم

  گفتم كه لب سوز شد نِگاهت به روي دلم

  از بس سراغم نيامده اي گوشه گير شدم