سال تو

سال کهنه طی شدو  با رفـتنش عـید آمده

طــالع و اقـبال ما ، گویا  ز تـبعـید آمده

سردی از روی زمین بگذشته از لطف خـدا
حمد ازین دارد قمر،  با زهـره ناهید آمده

دورهً سختی و غم طی شد و در سال جدید
یـاس و نـرگس این سفر سرشار از امید آمده

مزرع یوسف نگر هفت سال اول طی شده
سخـتی دوران ترا از بهر تـهدید آمـده

داغ لیلا گرچه برد  از قـلب مجنون تاب عشق
در پس هجر خـــزان خرم به  باغ،بید  آمـــده
 

در رضـــای حق بـــود عـید حقیقی زین سبب
دام شیطان است جــهان در دل به تردید آمده

در زمستان و بـهارش نکته هـــا بنهفته حق
غنچه لب را چـون گشود از بـهر توحید آمـده

هـمرهان بر عـزم (طوفان )عـاقبت قائل شدند
لالــــه بر بستان نگر از بهر تمجـــید آمـــد

در این شعر( ده 10) مورد ایهام بکار رفته که عمدتا اسامی نزدیکان و وابستگان است و ار این لحاظ این شعر برایمان خاطره انگیز است