زرتشت

چه بی‌دریغ درخشید و نام او زرتشت
پر از حضور صدا شد، نه های و هو، زرتشت
...
از آن صدا که پر از جذبه‌ی کلامش بود
چه عاشقانه نفس داشت در گلو، زرتشت
...
چه عاشقانه حقیقت تمام حرفش بود
چقدر حرف دلش داشت رنگ و بو، زرتشت 
...
که رنگ و بوی کلامش  پر از نیایش بود
دچار شعر شد از حس گفتگو، زرتشت
...
چه گفتگوی قشنگی که گات‌هایش بود
و از مکاشفه می‌گفت مو‌به‌مو، زرتشت
...
از آن مکاشفه‌ای که شکافت ظلمت را 
به کشف نور رسید آن ستاره‌‌خو، زرتشت
...
ستاره‌وار درخشید و شعله زد در خود
چقدر گرم شد از هرم آرزو، زرتشت
...
چه آرزوی عمیقی که در نگاهش داشت
نگاه کرد به دنیای روبه‌رو، زرتشت
...
نگاه کرد به دنبال آن‌چه در خود داشت
که رفت و رفت به اعماق جستجو، زرتشت
...
چه خوش رسید به آتش که انعکاسش بود
به عشق گرم وجودش، به شوق او؛ زرتشت
...

 

 

شبنم حکیم هاشمی