تــقــــــــدیــــــــــــرِ نـافـــــــــــرجـــــام

دل ز هجرانِ تو خون دیدهٔ غـم تَـر چه کنم؟
عمـر شد صَــرفِ فـراقت، دگـر آخـر چه کنم؟ 
یادِ آن روز که پـُر از آغوشِ عشق بود،بخـیـر! 
حــال،بـی روی تـو در کـنـجِ مُـحَـقَّـر چه کنم؟ 
هـرچه امــیـد به وصــلِ تـو بـه دل پـــروردم! 
نـقـشِ بــر آب،ســراب،ای بُتِ کافــر چه کنم؟ 
این چه تقدیرِ عجیبیست که رقم خورد ز ما!
هرچه راهیست به سویت چو مُدبَر چه کنم؟ 
تنـگ تر میشود این دل،چو زِ غـم می شکند!
با چـنـیــن دردِ فــراقِ دلِ مُــضْطَــر چـه کنم؟ 
شاهپرِ آن مرغِ عشقت را به دل دادی ز بال!
حــال،با این غمِ هجران،منِ بی پَـر چـه کنم؟ 
باغِ سـرسـبـزی چو بـودی و درآن می گشتم!
حــال،با ایـن دلِ پـژمـرده و بـی بَــر چـه کنم؟ 
آنـکه دادی به دلـم شـورِ جـوانی، افسـوس!
رفتـه ای با غـمِ مـحـزون دو بـرابـر چـه کنم؟ 
دلِ کـورم به تـماشای تــو می شـد روشـن!
حــال، در دلِ تاریــکیِ بــی اخـتـــر چــه کنم؟ 
هـرچـه گـویـم زِ غــمِ دوریِ تــو کــم نـشود! 
با چـنیــن آتــشِ ســـوزنـــدهٔ دلــبـر چـه کنم؟ 
ســخت باشـد که ز تـو روی بـگـردانـم ولـی!
چــاره ای نیـسـت مـرا نالـه مُـکَـرر چـه کنم؟