تنها مانده ام

در سرم غریبه ایست بیگانه با من 
 اندیشه ای گنگ در حافظه جاری 
پژواک سیالی ته نشین در درک
من دلیل بودنش یا معلول ماندنش
 در تپش بی جان عقربه ها

 می نگرم احتضارش را
مانده ای یا رفته ای
 نمی فهمم هیچ
چشم شب بهانه بود
تو را حادثه ها بلعیدند
لایق ما این تقدیر کج نبود
ایزدان تاس را بد ریختند
در درون خالی ام می کاومت
در سکون بی تعادل مانده ام
تو را دردها دزدیده اند
مرز جنون یا بیداری است

بی انعکاس

تنها مانده ام