دوشنبه ۱۷ ارديبهشت
|
|
|
|
دستهای ناجی آن قدر گرم است
که یخهای قطب را دارد آب می کند
دارد می آید و من می دانم
ما آن قد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنار تو بودن
کنار تو بودن
حس عجیبیی
نمی دونم چرا
ولی حس قشنگی
* *
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه ساده باور می کردم
بلوغ شقایق را
بهار باران داشت و زمستان برف
و تو همیشه تو بودی و من . م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب بیا با من و تنهایی ام برقص
جان می دهم در غمِ دریایی ام برقص
سرمایِ دی شورِ مرا کرده منجمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خدا شورِ سلامت
آه و درد و ناله ، شب و اشک و ژاله
زندگی همینِ ، نقشی روی شـــالِ
***
ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چتری گسترانیده ام
رنگین
بالای سرم
به اندازهِ کلاهم !!
تا خیس باران نشوم
غافل از انکه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واژگون
از سقف ِ زمین ؛
ستون ِ نگاهم ، تیک می زند
نفسهای ِ شماره افتاده
در – قاب ِ د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قاصدک ها پیر شدند
در نشانی ِ تو
باید به موهایشان حنا بزنم
مبادا فکر کنی
سالهاست منتظرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیا با لهجه ی عاشق
بخونیم شعر فردا را
بشوییم غصه ی راه و
بگردیم دور ِدنیا را
بیا در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد و غم
متفقین منفوری
که رهایم نمی کنند
و تو
سرزمین پهناور زمستان زده..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر لبم می دوزم
قطره ی نور خدا
سایه ها خاموشند
گلشنی مدهوش است
قلکی بر دوشم
خالی از خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد و غم
متفقین منفوری
که رهایم نمی کنند
و تو
سرزمین پهناور زمستان زده..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا ای دل مسکین تو امشب باز تنهائی
نگیرد کس سراغ تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرنده دل شکسته
رو شاخه ای نشسته
به فکر آب و دونه
در انت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک جرعه، مستی از می ِسرمد بیاورید
بوی گلی زگلشن ِاحمد بیاورید
تا شعله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فرشته
اینجا
بالهایت را نمی چینند
اینجا
با یک برچسب
نامت را عوض م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایستاده ام تنها،
در دشتی سبز و بزرگ
زیر آسمانی آبی و پهناور
با دستانی بسته
مهر سکوت بر ل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام و کمال عذاب میدهی
وقتی
نصفه و نیمه جواب میدهی...
.
.
.
روی سنگ فرش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض پرنده مهاجریست
که گاه لانه می سازد
در دل عاشق
با گریه بدرودش نکنیم!
بغض سلام پنهانیس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبی که ماه ز چشم تو نور می پاشید
ز عرش گنبد حضرت سرور می پاشید
به ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
خنده هایت می گرید و
گری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشته قبلی ام قطعه ای ادبی بود که به اشتباه ارسال کرده بودم و با تذکر دوستان متوجه این قضیه شدم و حذ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان سبز
زمین سبز
باغ سرشار ازمیوه ها
رود زلال تر ازپیش
خورشید طلوع کند
درختی سیاه ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی هیچ تخیلی
روز را به شب می رسانیم
شب را به شب
خسته از بی نانی فردا
زار می زنیم
بر چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدم از شهر عرفان آمـــــــــــــدم
عاشقم، با عهد و پیمان آمـــــــدم
بود سلطان عارفین در شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست در دست لحظه ها افسوس...قلب مشتاق و ضرب بارانی
یک نشان و گذر به بیداری...نبض شعرش، پر از پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه پس زمینه ی زیبایی!
زیرکفشهایم،
وقتی چای می نوشیم.
س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهان تاریک
و شب طولانی
و بغضی کنون ناگفته می گوید
که م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو می آیی زبعد مرگ من افسوس
ندارد تن دگر جانی برای عشق بازیها
پشیمان گشتنت دیگر
برای من چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بدون تو چکاچک درد و قلم ظلمانیست
بیا که این غزلم در خیال من زندانیست
اگر دلت به یک نگاه دگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بداهه های ارسالی به پست دوست عزیز و مهربانمان
جناب آقای علیرضا جهانگیری نازنین
(تقدیم به قدمها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند خوردی توی اگاهی
باز دیدارت توی پنهانی
با تیزی چشمهایت پاره کردی
این ریشه های تار زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعت گیج زمان
میزند گام در این خلوت دل
تا پریشانی افکار مرا
ببردتا لب ان پرتگه کوه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک نفر با سر
فرو رفته به گِل
کفش هایش صدا می کردند
کمک!
شاعری شعر نوشت
توصیف خرش
گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی احتمال دیدار یک درصد باشد
احتمال
ای که ما را وعده ی دیدار بود
دیدی آخر بخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مهربان باش همین!!!
مهربان باش
که چون در بدرخشی
لابه لای همه ی سختی ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1)
چه ساده بود پیراهنم
گمان می کرد از تو فاصله بگیرد
قدیسه می شوم
حالا هرروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیوی چند سر از قصه ها پرید
دختران زیادی بیرون کشید
پسران زیادی را کشت
عجیب شده ایم
چنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درود دوستای گلم
اسم این شعر میشه حتی گذاشت (خ . ح)
بند 1
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز میکشم به دل چوب خط انتظار
باز هم خراب ومست بیقرار بی قرار
تکیه میدهم به در باز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک فنجان چای،
شاخه ای گل سرخ
و شیرینی نگاهت که باشد
برای تمام عمر
رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنسوی پنجره
سایه های منقلب
در حسرت نگاه تو
بوی کهنگی گرفته اند
ومن هرصبح
خیره به راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهتِ استخدام
به کارگزینی، مراجعه کردم.
بعد از انجام اَعمالِ مربوطه
مورد تعارض افکارعمومی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلادِ بهار دلها، یوسف زهرا
تبریک و تهنیت باد
شهرزاد ِ هزار و یک شب،
نسیم به دنبال ِ عط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک سماور ، بوی نفت از او بلند ، گوشه‌ی دنج اتاق،
می نشستیم آن طرف،
زیر نور آن چراغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکی ام
نه بزرگ شده
نه پیر
فقط
بازی هایش فرق کرده
در زندگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که چشم قافله ها خاک می خورد
پلک زلال حــــوصله ها خاک می خورد
جایی که پــای زلزله ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا مهدی
ما منتظریم که یار آید
آن عاشق بیقرار آید
چشم همه عالم به جمالش
آن حاضر انتظار آی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوره راه چشمهايت
--------------------
می شود از کوره راه چشمهای تو
رهسپارهِ سفري شد
به گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادش بخیر
سروده هایت
می رقصانید افکارم را
و حالا
می رقصاند قلمم را
که بنویسم
از من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوی دل ز مهرت چراغانیست
مجلس سینه ی ما روحانیست
به پاکی شهره ی شهری ماه من
که ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گمانم که ملائک همگی می رقصند
روزه ی عشق به افطار غزل می بندند
به تمنای تر چشم ، شکس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلی دارم نگاری آسمانی
به دل شیرین زبان رنگین کمانی
اگر با من بما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادم باشد زندگی را دوست دارم.
یادم باشد قلب کسی را نشکنم.
یادم باشد زمان، بهترین استاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای سوم تیر 1335، روز تولدم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وقتی به دنیا آمدم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترا سوگند به درگاه عشق گریه مکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تسخیر
عزیزم بهت نگفتم که نیــــا
واسه دل ربودنم تو اومـــدی
غم وشادیهات شدن راز ونیاز
ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"دوربین"
آه ای زندگی
از لحظات تکنولوژیک ات چقدر مسرورم
ای که بمن اجازه دادی
با شاخک ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عقل ودل بــی تو چـــــرا خُل می شود
تا به کی ، این سرکه ام مُل می شود
مُـــــر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با تو، تا آن سویِ این دنیا، چه در رقصیم و نور
بی تو، تا اعماقِ بی معنی شدن، مرگ است و گور
هفته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوش آمدی که دلم با تو در بهاران شد
شکسته این دل ویران که بی تو ویران شد
بیا بیا که شبس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعر نیستم
حرفهای دلم
کمی موزون است
بی قافیه
بی وزن
انگار هزارم هزار
زنی با هزار ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب که دوباره محو در شب بودم
محو در ماه وستاره مثل هرشب بودم
یک لحظه شهاب سنگ زیبا رد ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دوباره های بعد تو
هوای کوچه های بهاری را
در ورود ممنوع ها تنفس می کنیم
وشب
با خاطر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بغض شب
بيايد غزلِ شهوتِ امشب را
پر از
بوي تندِ
كافور كنيم
چشم ها را ببنديم
برا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید که همین جمعه باشد
این آخر حرف یک پدر بود
یک عمر برای دیدن او
چشمان دلش به پشت در بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كي مي آيي از معراج و آسمان
تا مسلط شوي بر اين وآن
قلب من سوخت از بس منتظرم
كي ميرن اين د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه فرقی دارد
این شعر
از کجا شروع شود؟!
به پرتگاه که برسد
می افتم
(اکبری)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خوام بگم از بغضی که تو گلومه
خستم از این دنیایی که روبه رومه
چرا اینجا همه چی شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه به حسرت روی توبی تاب است
هنوز خورشیددرفراق شماسوزان است
ازاحوال دل خویشتن چه گویم
که حا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا اذان راهی نمانده
و چه زیباست ندایت
که مرا بر در این خانه دل
می کشد دیوانه وار
دستها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیب عدالت (زلال عروضی پیوسته )تقدیم به صاحب الزمان(عج)
رخ ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تو گفتن ناب ترین عشق هاست
یا صاحب زمان .........
سلام عزیزم
من کفشهایت را نم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هی با توام
هر وقت که کارت با من تمام شد
پرتم کن بیرون... !
راحترم ...
تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاج
در آغوش چهار
ازخنجر زهرآگین سنت
اجبار را آبستن می شود
وکینه دار
از تازیانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناله از حنجره می آید :"نور"
گو به هر شب پره می آید نور
ای که فریاد زنی : در بستند
صبح ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر به سجده بردم و
دل را
به روی جانماز ترمه ای
خالی
ز غم های نشسته
در میان
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«آموختن»
من ازشمع ها آموخته ام
که درسکوت شب
بی هیچ اعتراضی بسو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسکوت خفته ام
تکثیرشده فریادها
حرفهای مانده درچینه ، ترک برداشته
تا نگردیدم عقیم ازگفته ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به استاد عزیزم جناب فکری نازنین
بمناسبت گرامیداشت سالگرد مادر عزیزتان
برخیز و به من شکفت
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۸۹۸ پست فعال در ۱۵۴۹ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
سید هادی محمدی
شاهزاده خانوم
مدیر گرداننده سایت
ساسان نجفی(سراب) 
جواد مهدی پور 
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
