سه شنبه ۱۱ ارديبهشت
|
|
یادته پشتتو کردی به تموم خاطرات؟
یادته لحظه ای رو که افتادم به دست و پات؟
|
|
|
|
|
شــراب کهنـه نــداری نگـار نـو نَطَب/که واحـــد است بر این مدّعا گواهی نو
|
|
|
|
|
سلام دالکه سلطان غمم...
و خِرّ گلارت بو هر دو چمم
|
|
|
|
|
روز جمعه سخت مشتاقم شوم مهمان تورا
با دو چشم خـود ببینـ
|
|
|
|
|
به تعفن گنداب نمی توان دل بست ...
|
|
|
|
|
باز دُرنای زخمی قصه...کرده لانه به زیر آن پرچین
لیک با احتیاط بسیار و....با سکوتی به رنگ پاورچین
|
|
|
|
|
پروا مكن به خشکی این كوچه هاى شعر
در شهر ما شهامت باران
|
|
|
|
|
طعم گس میدهد این شومی تقدیر چرا؟
پای احساس من و بوسه زن
|
|
|
|
|
اینک بهار
اینک مجال کشت وکار
برپای، پای افزارکن شو رهس
|
|
|
|
|
ديگر در درون خويش خسته گشته ام
چرخشي دگر
يا فريادي نو
يا بگريزم
تا آب مرا بدزدد
يا س
|
|
|
|
|
دخترم
ننویس
بابا نان داد
بابا آب داد
بنویس
بابا نان ندارد
بابا آب هم ندارد
|
|
|
|
|
تقدیم به رهبر فرزانه ی انقلاب
ای رهبر فرزانه
تو اعجاز
|
|
|
|
|
رسيده از تو به من روزهاي دلتنگي
دگر نمانده مرا صبر و ناي دلتنگي....
|
|
|
|
|
ای تنهاترین همدم
به دیدارم بیا یکدم
دلم تنگ است . . .
|
|
|
|
|
بهارا! بمان ، تا پرستو بماند
بدیها رَوَد ، یارِ نیکو بماند
|
|
|
|
|
برای این آتن زخم خورده
دیگر
فلسفه ا
|
|
|
|
|
هستم اگر می روم
رستم اگر بسته ام
بسته به بسته عشق
بی خ
|
|
|
|
|
این کوچه و خیابان
کل شهر و این هوا
رنگ و بوی تو را به خود گرفته
|
|
|
|
|
به شب من می سپارم جان خسته
ز امروزم همه امید رسته
|
|
|
|
|
انسان خدا را ابستن شد
او را به دنيا اورد
|
|
|
|
|
اینک این من! دلی پر از گفتن
حرفهایی که ساده می میرند!
می
|
|
|
|
|
اشك از كوه چشمانم سالهاست جاري گشته
چشمه آه و فغانم لب
|
|
|
|
|
پشت پا بر دل نزن ما پا از این دل خورده ایم
|
|
|
|
|
روحم همیشه با تو
در شب هفت/دشت من/سیاه نپوشی نازنین/بر سر قبر من نیا/دلگیر نشو بهترین
روحم همی
|
|
|
|
|
سرگرم باش با غمِ خود...شانه ای که نیست
دیوانه تر از این ... دلِ دیوانه ای که نیست...
|
|
|
|
|
يا كبير و يا كبير و يا كبير
|
|
|
|
|
افسرده و غمگین زیر نم نم باران پناه برم به یارم
|
|
|
|
|
دیوانه شدم تا تنها یک یار شوم
|
|
|
|
|
لحظه ها را می شمارم به دیدنت
فراموش می کنم که ...
|
|
|
|
|
منم شیعه علی را دوست دارم....
|
|
|
|
|
هر چه ز تو بگویم قصه من تمام نیست
خوشا که باز امیدم با تو خیال خام نیست
هر چه ز نام عشقم گوی
|
|
|
|
|
همه مان روبه خدا وتوکل زیباست
|
|
|
|
|
امروزدلم شکست وچشمم خون شد
|
|
|
|
|
بهش بگین که بیصدا
اسمشو فریاد میزنه
|
|
|
|
|
نگر چونان خمیده قامت دشت که سرباز از همه هستیش بگذشت برای دلبرش حجله فرستید که خون یار
|
|
|
|
|
دلم را هفت بیت است و خداوندا تویی صاحب
یکی کعبه است ود
|
|
|
|
|
ازاین طبیب وزخمهااسیروُخسته شدتنم
که قطره قطره میرود، شکفتن بهار من
|
|
|
|
|
باور نداری کدخدای سیــنه ام هستی ؟؟
این قلب من , این تو و این چاقوی زنجانی
|
|
|
|
|
چند سالی ست که از چشمان زندگی خون میچکد
و آواز پرندگان در زیر زمینی تاریک به گوش میرسد
|
|
|
|
|
فاش بگویم ترا فاش نکن عاشقی
گر که تو هستی فهیم باهشی و حاذقی
|
|
|
|
|
من به اشعار یک عرب مجنون؛توبه اشعار غربیان لی لی
دست پخ
|
|
|
|
|
شكسته سكوت تو فرياد را...
|
|
|
|
|
تمام شد
همه روزهای بدون تو تمام شد
هر روز تنهاییم را
با این جمله سر می کنم
|
|
|
|
|
یار نشسته پیش تو یار طلب نمیکنی
مهر جهان کنار تو حال به شب چه میکنی
جمله جهان به رق
|
|
|
|
|
تقدیم به تمامی اردیبهشتی ها...
|
|
|
|
|
اول نوروز بود آخر آبان شدم
|
|
|
|
|
مـرا بـا نـگاهـی خـامـوش گـوش کـن
|
|
|
|
|
لبانَت
سلاحِ
کشتار جمعی بود
لاکردار ...
|
|
|
|
|
و چه تكرار تكراری است این روز ها ...
|
|
|
|
|
می شود با یاد تو محشر نمود
|
|
|
|
|
زنده باد دستای سرد و بی رمق
اشکایی که می چکه روی ورق
|
|
|
|
|
از من عبور کرد و به چشمان او رسید
|
|
|
|
|
حکایت نی ،نیزارهای مجنون است که دوستانم، مرا گذاشتند ورفتند
|
|
|
|
|
بازا که در فراق تو غوغا نموده دل
در سینه شور و ولوله بر پا نموده دل
|
|
|
|
|
«تمام ناتمام من با تو تمام ميشود»
بوسه به چشم آیینه بی تو حرام میشود
در لب چشم ناز تو
|
|
|
|
|
سلام دختر دریا ،سلام همسر گل
سلام عطر مجسم ،سلام مادر گل
|
|
|
|
|
لقمه ی داغ کباب و آنهم از نوع بناب
ماهی و میگون جدا ، و مرغ بریان بی حساب
ماست با موسیر و سالا
|
|
|
|
|
حکایت دفاع حکایت مردان مرد است که برای حفظ وطن جانفشانی نمودند
|
|
|
|
|
اشک من جاری
خنده هایم تلخ وتکراری
زنده ام در این سرا باچرخ اجباری
درمیان کفروایمان خسته ام
|
|
|
|
|
نگو هرگز حجاب تو خراب است
|
|
|
|
|
فرموده خدا بجای دختر کوثر
|
|
|
|
|
نشونیمو بگی شاید
یه روزی یادم افتادی
|
|
|
|
|
کلام آخر
خنده های نرم و شیرینت،
پر از آرامش است...
.........
|
|
|
|
|
این شعر در ستایش روح بزرگ توست
آری ،غزل برای تو منظوم شد رفيق
|
|
|
|
|
---------------------------
|
|
|
|
|
هنوزم تو گوشمه بانگ خوش دعای تو
پیچده توی خونه زمزمه ی صدای تو
|
|
|
مجموع ۱۲۳۷۶۱ پست فعال در ۱۵۴۸ صفحه |