چهارشنبه ۱۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ سایه رنگ شاعر عباس غفاری سایه رنگ
|
|
|
|
سنی خضرادا گوردوم دیلم توتی
مگر ماوادا سنی تکرار گورسم
محبت رسمنی ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي مه به حالم منگركه جام در دست گشته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ميريزد بال پرنده درلفاف آسمان
برگ در انتظار رنگ در حسرت
انگار طلسمي قديمي
زبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ديگر در درون خويش خسته گشته ام
چرخشي دگر
يا فريادي نو
يا بگريزم
تا آب مرا بدزدد
يا س
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هان
بيدار باش
وبدان
كه ديگر دستهايم يتيم شده اند
وعاري از معني حجم
وتنها دانه آفتاب ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن اي بلبل شيدا ندن اوشدن بيرده بيزم باغه
اوتردن بو م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتم باز به خسته دلم صبري بريز
گفتا برو ديگر مطاع ندارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
افتاده در راهي
مي ايستم در روي زمين
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار باران ایستاده است درکمین خلوت
باز شستشو کند گناه کسی را
انگار زمان سکوت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت پوست نگاهم سروديي جاريست
كه رخسار نمي بند
هم قبيله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روياها در وضوي باران
درون پنجره . شيشه ايستاده مهمان بخا ر
تشنه انگشت كودك بي قرار
رسم . ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تورا مي سپارم به خوشه گندم
باش
كه در زير فهم زمين
قصه اي پنهان است
در سيراب سايه تصوير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زير تصوير آسمان
نگاهم چه گرم مي دود روي آب
افسوس
نجواي برون دريا
گويد
آرام باش
به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عصايم ديگر راست نمي ايستد
هواي چرخش طواف دارد
درون خوي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با آينه مرداب خواستم بدزدم خورشيد
نرگسي صبح دم با بوسه هشيارش كرد
آمدم بدزدم با آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رنگ نگاره فرش آنقدر گرم بازي گشتن
كه سجاده دل باطل شد
نيتم رانتوان بدارم به راست
قامت مسجد
|
|
|
|
|
محمدرضا آزادبخت
سیاوش آزاد
زیباست و
المیرا قربانی 
زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس) 
قلمتان از جنس مهربا
جلیل میاحی 
