یلدا

یلدای شما مبارک ای دوست
آئینِ قدیم‌مان از‌ این روست
رسم است چنین شب بلندی
آجیل‌و انار و سیب لیموست
باشند  بساط  بزم  و  شادی
باتخمه و چای‌و‌نُقل نیکوست
گویا که شدست دست کوتاه
از پسته و چارتخمه بی‌پوست
گیرم که نمی‌ توان صفا کرد
با میوه و هندوانه، با دوست
گیرم که کنار اهل خانه اینک
اسبابِ نگاهِ شرمت از اوست
با اندک و با بضاعت خویش
با روی گشاده فال نیکوست
دل را بکنید شاد و سرخوش
چون سِیر زمان بِسان آهوست
خواهد گذرد چو فصل سرما
درفصل بهار، سیاهی‌از روست