قلب خانه

فریبا م شعر و سکوت:

شراب چشم تو دیدم پر از ترانه شدم

به ناز دیده‌ی تو شعر عاشقانه شدم

اگر طلوع نگاهت مرا بسوزاند

برای عشق بسوزد تورا بهانه شدم

شبی که درد امانم گرفته بود آنگاه

چرای حادثه را گفتم و فسانه شدم

چو دیدمت دِلِ لرزان و بی نصیبم رفت

نگاه اوَّلِ عشقی در این زمانه شدم

چو شعله ی غم و عشق و محبّتت دیدم

غمت خریدَم و آنگاه ،جاودانه شدم

چگونه صورت ماهت کشیده بودم من

که اینچنین همه مهرم دمی جوانه شدم

نظر به سوی تو کردم،که هوشم از سر رفت

به راه عشق تو این بس که قلب خانه شدم

#فریبا_م
1402/7/24