ناله ی شبگیر

با یاد تو آتش به تنِ خشک و تر افتاد

دل سوخت و با نام تو جان در خطر افتاد

هجرت همه شب ناله ی شبگیر شد ای عشق

بعد از تو دلِ خسته ز غم دربدر افتاد

دل مرد و نفس بی تو دمی تاب نیاورد

آن لحظه که از چشم تو ؛ دل بی خبر افتاد

جانانه‌ی من طالب و مطلوب همِه عشق

با یاد غمت عاشق تو ؛ بی سپر افتاد

در دام شبِ تار فتادم من و غم گفت

آواره ی مجنون صفتی بی ثمر افتاد

#فریبا_م
02/2/16