پنجشنبه ۲۴ خرداد
|
|
|
|
"سایه ها"
نگویم برایت زشوقی که مُرد
که دل را به دریا زدم تشنه مرد
روان، جان ندارد فغانش منم
چر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون شب برسد مگو که خورشیدی نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«فرشته باز» و فرشته باور، کسی که دارد خدای باقی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کس به کسی نازد، خورشید به انوارش
سقراط به افکارش، درویش به دستارش
ای باد بهاری که از جانب حق ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش تاوان "گناه"
لب های تو باشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنتورها نواختند ،
ایده ی تارها را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به فرض اینکه خورشید غروب کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقرچون وارد شود برخانه ای......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تکرار در این چرخه ی تکرار گرفتار شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فضای فهم سرشار است از خرناس بی عاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریشه اش در قلبمان بودُ
از خون پر عشقمان تغذیه می کرد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
او نمی خواهد تورا ای دل تو بی تابی هنوز؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذهن آشفته یارم به زمان قافیه را باخت و رفت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مٱمن عشق توراجای دگرساخته اند
من نه آنم که به یک عشوه شوم رسوایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه روز پاییز دیدمت / موهاتو تو بافته بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای چشم های تو فروزان همچو الماس..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای باد صبا مژده که هنگامِ بهار است
دل در تپش از مکنتِ ایامِ هَزار است
ماییم و گل و نغمه ی آرامِ گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ومن چون پرنده ای
بی آشیان
تا به ابدیت در کف دستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشامو رو همه بستم
تو جز من همه رو دیدی
نباید اینو میگفتم
نباید اینو میشنیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوردم،
ساڵیانی ساڵە،
وەڵاتەم لە نێویانی کۆڵبندم هێلانە‌مە و
لە کۆڵ دەکیشەم!.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طغیان نکن من را همین تلاطمِ مویت بس است /بر بوسه یِ بی رحمِ تو صد خونِ فرهاد است ، بس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکوهِ این مُغستان را نکن باور که حاشا کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیبا گفته اند، فقر را نباشد قید و شرطی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر در ستایش خداوند متعال سروده شده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد ضوابط را کمی بهبود بخشد!؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هذا من فضل ربی...اللهم عجل لولیک الفرج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاریکاتوریستِ ماهر،
به حالتِ اگزجره ، کشید عکسم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به این دل گفتم به چی هستی هراسون
به چه غصه ای هستی گریون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قطعاً وجودت نازنین اکرام خواهد شد
چشم و چراغ انجمن اعلام خواهد شد
آهوی وحشیِ جوانِ آرزوهایم
در بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل نبودم من برایت صاحب خوب حلالم کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سبب همنشینی ما...
زنیست بسیار زیبا!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو، با منِ دلداده‌ی دیوانه، چه کردی؟
با این منِ سرمست ز پیمانه، چه کردی؟
مقصودِ تو ویرانیِ دل بود،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شک که می خندد دلم بازیچه ی غم می شود ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بو گئجه گویلر اوخور یکسر ملکلر دف چالار
کِل چکرلر حوری لر دنیانین اهلی کف چالار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصیده ای از قدرت الله حاجی پور
نام : چه شد
چــه شــد آخــــر گــــره را باز کردی
چو کبکان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق اگر چه روشنایی می بخشد ولی روشنایی آن مانند آتش است که با سوختن همراه است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌زدی حرف و من
محو آن چهره‌ی زیبا و قشنگِت بودم،
و نمیدانستم
ساقی چشم تو آرام و مُدام
باده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز در انتظار دلی آرام
در کوچه های شهر پریشانیم
هر چه میگذشت می دیدیم
که چقدر پوچ و بی جانیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه فرقی میکند در گور باشم
و یا همواره لال و کور باشم
زمانیکه خدا هم رفتنی شد
چرا من بنده ی دستور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راوی‌ام یک التماس ناروای حال لنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیتاب تر از رگبار
بسانِ سیلی مرگبار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در آن چشمان زیبایت دو دنیا عشق می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در عجب این پرنده در قفس
خود به آرزوی پرواز هیچوقت به جان خود ندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت از سرم افتاده ای
باید کنی خود چاره ای!!!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من خاری هستم؛
بالای کوهِ آدوین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد تو کابوس دیدم، رنگی از رویا نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبم کبود تب شده، خضاب تر نمی شود"
شبم سیاهِ غم زده ،عذاب تر نمی شود*
چگونه فکر کرده ای، مریض تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمر خوشی های دلم همواره کوتاه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خراب کن پل های پشت سرت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک عمر نشد از قفس غم شوم آغاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیــــدل؛
غزل:
من هیچ نمی دانم من...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالار رضایت شده این قلب تهمتن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
✍️تصنیف سرا: م.مدهوش
(❣️Everheart)
🎧 دکلمه : بانو هستی احمدی🌸
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب پهن کرده ام
سجاده ی بغضم را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که گفته قسمت ما بوده در خزان باشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو ابری شدم و هوای باران دارم
دلبسته ی کویت شدم و چشم به یاران دارم
شرمنده رویت شده آیینه و من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب و موسیقی باران، چه احساس دل انگیز
دلم را می برد با خود، صفای باد پاییزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا با تو خطر کردن از این دنیا گذر کردن
نمی ترسم از آن و او چرا باید سفر کردن
من از غم ها نمی ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خاطرم از تو آیه دارم ای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای شاخه خشکیده تنهای بهار که به نامی بدی نام برایت گذرند
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۷۳۴ پست فعال در ۱۵۶۰ صفحه |
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
به نام یکتا خدای هستی بخش 
محمدرضا آزادبخت 
بهــاره طـــلایـی زیدی 