دوشنبه ۲۸ خرداد
|
|
|
|
**به نام خدای بچگی**
موهای طلایی ات را می بافم
با دستهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهش دل
یک حریف قدر دلم میخواست.
منبع درد سر دلم میخواست.
یک نفر هم کند نوازش من.
هم پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آنکه هستی نای من
در گوشه ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانم
درياي پشيماني ست
گيسوانت را
به درياي پشيماني
چشمانم
پريشاني كن
----
مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهاست که ردِ خاطرت
سبز می شود
و من در بهتِ نبود تو
سرگردان واژه ی
بودنم
آن زم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نادر از سیمین که جدا شد،
اسکار صیغه دائم خواند
تا برای دست دادن ها و رو بوسی ها
مَحرمیت را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کورسوییست در این تاریکی
که مرا می خواند
آذرخشیست نمور و مبهم
گنگ و آمیخته با شک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دور آتش حلقه زدیم
بومیان قبایل دور
خدایان را سنگ می زدند
زنان شرق آفتاب
شیاطین را
ودخ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قبل از خواندن شعر زیر لطفا توجه فرمائید که
شعر دارای تصاویر ناخوشایند است.
در صورتی که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
گاه...
سکوت فریاد را بیدار می کند و
پر از سکوت می شود فر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانِ زندگی به تو امروز خیره است
تو منتظر به شایدِ فردا نشسته ای
یوسف که عشق را به پشیزی نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موج دریایم میکشد دست نسیم
روی امواج خیالم وزشی را که ترنم دارد
و مرا باز به جریان انداخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهنم است زمین
وقتی در نگاه تو
به نیایش عشق می نشینم
اما انتظار
آرزوی وصا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق بازی
مث بازی روی ابرا
مث دویدن توی رویا
مث عشق هم بودن و رفتن
مث جدایی دم اخر
* *
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی دیوار
پرنده ای به خاطره هایم نوک می زند
انگار بهار
پشت لحظه های رسیدن توقف می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیه های خداحافظی
--------
آیه های خداحافظیت
راه نمی دهند
به کتاب زندگی
غزل های
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت دریا شهری است
-----------
شهر بی پنجره ها ،شهر تنهایی ما
سردر خانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خـودم بودم
گـــمشده ای در خویش
غــــزلی سرود خـــدا برای من
به نام"تـــو"
واژه به واژه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانو شاعره منیژه ضیغمی
راه مده به دلت هیچ غمی
ای که بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای تو
مالک بر
این همه ی احساس من
دوستت دارم هایم را
باورکن
.............
اگر از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم را تکان دادم
زیر انبوهی از خاطرات
خیس
یادت کز کرده بود..
یادت مدتهاست
مست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم لبریز عشق است و
دلت خواهان تنهایی
تو ای مه روی من
بانوی زیبایی
خطایی کرده ام عشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید آخرین خواسته ام از آخرین روز بهار این باشد...
گفته بودم همه چیز تند مزاجش خوب است
آق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیچید
کولاک فرهای دامنم
درهستی بزرگ.
اکران شدی از صحنه ی لبم
روی نیمکتی خالی
درزیرگون
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگل چه گذشته است، به باران نتوان گفت
وان داغ چه کرده است، به یاران نتوان گفت
در سیل غمش عمر،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فریاااااااد تا بیکران
مَستند مردمِ زمان
فریاااااااااد تااا هست جان
نامردمی،
گردیده رزق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تعاريف فرهين به صورت نثر
فرهين يعني لاله اي كه شعرهايش هميشه جاويدان است
فرهين يعني آتشي كه سن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از خاک و زمین برخاستم
با روح تو القا شدم
با هستی تو
هم خونه شدم
با فرشته هایت
همساز ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به دنیای بدون من خداروشکر. برگشتی
رسیداون روزگاریکه تورویاهات میگشتی
حالاتوسینه سنگت د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درتو گم شد شور و شوق دادها
ای سکوت ای قاتل فریادها
چکه چکه درد می بارد هنوز
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیالت را ببر بگذار تنها باشم امشب را
وَ بگذارم به هم با آهِ تنهائی خود لب را
بسوزانم جهان را ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به لحظه یار دل تنهایمان کرد
چنین بیگانه از دنیایمان کرد
مرا عاشق به یار نیک پندار
نباشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتش رسیده حق مرا هم ادا کنی
سهم مرا ز جمله خلایق جدا کنی
وقتش رسیده به آهنگ زیرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در زمستان
رفته بودی
برف بود
جای پاهایت
هنوزم ژرف بود
جای پاهایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باختم
توی بازی هایِ عشق و عاشقی
عاطفی بودم از دلها باختــــم
از خاطرات یارِ رفته در ســفر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نجوایی به گوش می رسد
مناجاتِ صوفیانه ای
سفیرِ ملکوت،صفیرِ حق را اذان می کند
شاهد شهید می شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل یعنی غم یک مرد
غزل یعنی یه کوه درد
غزل یعنی شکستنها...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از طنین و عبور
صدای تنت
در عمق
سینه ام
در دره های احسا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعنه به خدا
با جیبی پر از اسکناس
آهسته بر سرشانه های خد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر میزنم به باغ خاطرت
پشت پرچین خیال،
محو تماشا می ایستم
سرو قامتت را می بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غمت آتش ، دلت آتشکده چشمت چنان مجـــــمر
ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه جا نوره ، ولی خیلی سرده
پشت ابره ، خیلی وقته رفته
از وجود من ، گرما ، بارشُ بسته
بی کس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راه
راه
راه
راه افتاده ام
وسط تنهایی هایم و
هرروز میزنم این خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کسی هر گز نمی داند عــــــــــلاج و چاره ِ دردم
نه پای رفتنم باقی, نه آن رویی که برگـــردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر ناگفته
تو یک آسمان شعر ناگفته ای...
تو عطر غزلهای نشکفته ای...
تو نوری پر از مهر تا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کویر بودم و شهر سوخته بلوچستان
وسخت درگیر فیلم برداری و .............
از عزیزی (
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بنازم روشنی و تابش از او
چنین وصفی ستایش در صفاتش
بگویند نور خود گیرد ز خورشید
که مهر شمس و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چقدر دلم می خواهد زن باشم
لوند و زیبا
همانند عروسک ِ هم آغوش کودکی هایم،
در رویاهایی که هر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزهای بی پاسخ
این باید ونباید تکراری
این بودن و نبودن اجباری
شبیه آفتاب بی رمقی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اتاق زير شيرواني
خاطره باران
دلتنگي هاي من
زيبايي غروب
روزهاي نب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باتوشمال ِچای رادربوسه ات دم می کنم
اندازه ی بوئیدن وازبوته هاکم می کنم
افسانه ی پیچیده ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختم
جمع و خمیده شدم
کفش هایم پاره گشت
که به دوره پایم می گشت
در این زندگی سوخته
با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میخوام ازت گذر کنم
به قلب پر مهرت سفر کنم
گلچین کنم هرچی مهرو صفاست
.......................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسوان ارغوانی عشق را
بر دوران دایره ی سده
به دار آویختند
در غسالخانه ی قلب
تطهیر می کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۱- خاله خرسه
مگسی ام میکند
وز وز دوستت دارم تو
جمله ای که روزی
ورد ل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخواهم نوشت
نه شعری
نه ترانه ای
وزنی ندارم
بی وزن می خوانم تو را
چون هوای ص
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تورفتم
تا دل آن لحظه ها
لحظه های قصه هاو یادها
بر بلندای خیال
یک قدم مانده به باغ عا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر به "رفتن" فکر نمی کنم
همین حوالی جایی برایم پیدا شود کافی ست
گر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«من آهنگی نساخته ام»
بایاد:بابک بیات
من
آهنگی را
نساخته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس که پیچیدم به گرد آیه ها و سوره ها
ترس دارم از تماشا کردن ماسوره ها
گفتم اینجا ها نب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزی هزار مرتبه بازنده میشوم
از بازی ظریف تو شرمنده میشوم
اینبار فرق میکند اما به شو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بوسه هایت را گوش می کنم و
صدای چشمانت
که واژه هایم را به هم می ریزد
کنارم نفس می کشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از شهر بیگانه ی که
چشمان عشاقش را
ظالمانه سنگ فرش کوچه ها میکنند
بال پرواز میخواهم
و پر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اينک چه مست و مستورم
از باديه سرد
از ظلم و جنگ
از آه و رنج
از کشکول و بنگ
به دورم امش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی شود هجران به سرآید خدا
ما ببینیم روی آن یار هما
چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من
به جرم خوردن
یک سیب
که چنین
مرداب حادثه
گردید
- زمین -
مشکوکم
و به ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از وسواس این همه چشم
و نگاه های خیره
به انجمادِزمانه
تن ام می سوزد
بغض می شوم
در حنجر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن مرد آمد
آن مرد با کلید امد
ان مرد به رنگ بنفش امد
و بنفشه زار شد سکوتم
به پاس آمدنش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1.
گم شد از قامت رعنای فریبای تو قاف
ومن ازچشم تو ای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان...
آبی...
تو...
فکر این مردم بی تدبیری
فکر رخ بازی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در مصر دلت دلی غریب نیست
شیدا شدنم بسی عجیب نیست
ای یوسف کنعان دل من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ژآن نازنین گلبرگ سبز نازبو بود
هرروز با برگ محبت روبرو بود
وقتی که سشوار محبت بود دستش
گیسو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی مرا تیتر زدی...عاشقت شدم
دیدم که با حرفِ تو من هم کمی...خودم
رفتی سرِ شب ..وَ من از خود گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(یاد باد, اَن روزگاران یاد باد)
کودکی ها و رفیقان یاد با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این نهال
که ازقلم تو قد می کشد
واین همه
چشم مهربان
دردست های تو...
کلام ات آواز کوچک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1- بچه ها شادی کنید!
.
باز می خندد بـهــار
بـــاز مـــی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آن قدر سکوت می کنم تا بمیرم
لب به شعر نمی زنم
انفرادی حق من نبود
دست کم برای داستانت
سلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک روز سرکلاس مثنوی دکتر محمدی که از اساتید
برجسته حال حاضرادبیاته طبق رسم زیبای
همیشگی اش این
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از حلِ جدول مَندلیف،
اِسپاسم مغزی گرفتم!
در اولین کمک های پزشکی
دندانهایم را شمردند،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
آن روزکه عاشق بودی
حرفای زیادی داشتی
حرفهایی عمیق
ق
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۸۱۰ پست فعال در ۱۵۶۱ صفحه |
علی مزینانی عسکری
عباسعلی استکی(چشمه)
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
احسان فلاح رمضانی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
یاسر کریمی 
رسول دبیر (نافذ) 
