يکشنبه ۲۹ تير
اشعار دفتر شعرِ بهشتِ نیمایی : شاعر شادان شهرو
|
|
دُختری ، گوشیِ (آیفون) در دست
با سکوتی جانکاه
داشت با "آیِنه" صُحبت می کرد
وَقتِ خارج شُدن
|
|
|
|
|
باله می رقصد باد
کبک می خواند مست
دُم جُمَک ها دارند
دانه بر می چینند
....
|
|
|
|
|
دوزِ دَردم ، بالاست
تَبِ صَبرم سَرریز
مانده تا هر کلمه ، کاوه شَوَد
|
|
|
|
|
رویَد از کِتفِ قفس ها ، بال ها
|
|
|
|
|
یک وطن پاییز دارم در خودم
قصد رستاخیز دارم در خودم
|
|
|
|
|
خیالاتی ،.. خیابان می شَود در من...
|
|
|
|
|
بعدِ من , ای گُلِ نارنج بهار
دوست دارم بنویسند سَرِِ سنگِ مَـزار
هر که خواهد ببرد هرچه انار
|
|
|
|
|
دارد امروز هوایی آرام
یوسف آباد قَوام
|
|
|
|
|
دیرسالیست , که در کوچه ی تنهایی شب ,...
بانگ مستانه ی مستی شبگرد ...
خواب را , خانه گریز ِ دل مردم
|
|
|
|
|
ای که " من " دردِ تـورا آینه ام ...
شعرِ من , لب شور است ,..
جُرعه ای نوش کُنی ...
تشنه تـر خواهی
|
|
|