گمنام

درود بزرگوار
دلنوشته زیبا و جالب بود

نمیدانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است

در تنگ قفس باز است وافسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است

نمیدانم چه میخواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد

خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد

پریشان سایه ای آشفته آهنگ
ز مغزم می تراود گیج وگمراه

چو روح خوابگردی مات و مدهوش
که بی سامان به ره افتد شبانگاه

درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه میگیرد گلویم

غمی آشفته دردی گریه آلود
نمیدانم چه می خواهم بگویم

سلام وادب احترام جناب فتیان پور گرامی
استاد محترم دست مریزا شعر قشنگ است

هزاران درود
موفق و سلامت باشید

سلام بانو راحله حصارکی (راحیل)
ممنون از دعای خیرتون،بنده هم برای شما هم آرزوی موفقیت دارم.
سپاسگزارم از آرزوی قشنگتون
پایدار باشید

درود بر شما..
زیبااااست..

سلام
از شما ممنونم، خوشحالم که اینطور فکر می‌کنید!
نگاه زیباتون باعث دلگرمی

سلام ادیب گرامی
زیباست وارزشمند
قلم سبزتان مانا