دوشنبه ۲۸ خرداد
|
|
|
|
عشق را باید ز نو تاویل یاتفسیر کرد
چون کهن افسانه ها فر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنهاتر از غروب
با انگشتانت وداع میکنم
می خواهم ، بخوابم
تاریکی
آرامم می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون دانه در خاک فرو رفته یارِ ما
من مانده و عکسِ تو و شامِ تارِ ما
بگذار تا گفته نیاید حدیثِ د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نویسم حال خود در این زمان بی ثمر
به امیدی که تو خوانی تا نمانی بی خبر
گشته ام همبازی غمهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختم از حسرتی، آتش به جانم آه شد
من گدایی کرده بودم عشق را ،او شاه شد
گونه ام از غم بلرزد،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شور عاشق
من سلامم رهسپارت می کنم
در خزان یاد بهارت می کنم
در شب تار و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشبختی عزیزترینم
غروبهای زندگی ام" دیگر پایانی ندارد
و لحظه لحظه در سیاهی مطلق فرو م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جاده باریک
از میان کوه ها
دو طرف جنگل زیبا
سرسبزوخرم درختا
لابلای این درختا
گاهی بو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید روزهایی بوده خلق تنگ بودم
شاید روزهایی بوده خالی از امید بودم
ولی اگه فاصله بیدار هست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خبری از تو رسید
دل آیینه به دیدار تو زیباتر شد
خوابم از نقش خیال تو به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزاده ای
آرام گرفت
وقتی مرغ حق
به قفس انداخته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رباعی . . .
تا عشق بدون حیله ی من باشی
باید که درون پیله ی من باشی
دنیا همه بی قرار ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پر از وسوسه ام
هوس رویش باغ
روی یک زمین داغ
من پر از خواهش برگ
لحظه زایش ومرگ
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هجران
ببین ای دل غم هجران چه ها کرد
برای عاشقان تنها وداع کرد
دل دیوونه گر آتیش بگیره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاخه شاخه برگ برگ فصل پاییز رسید
نوبت عشق شد آسمان از ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی میزِ باریکی
طولِ دنیا
به عرض میرساند آلت فعل را
و ترازو بر دست
میکند غربال ، راهیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در برهوت دلم قدم بگذار
نترس از این سکوت وهم انگیز
صدایم کن نرم و آرام
ها کن این احساس یخ کر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیچید بوی هلال تو با شراب ها
گیس بلند یال تو با شراب ها
دیدم وزید طوفان به شاخسارتنت
رقصید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی چیست ؟
رقص واژه ها !
یا که نقشی روی بوم
یک نوازش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون جر عه ای آرام جانی ساقیا
هرکسی زاهد شودبهترزآنی ساقیا
عاشقم برآن کلام پرزاحساست ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مردجوان رسیده سی میل به زن نمی کند
همدم گل نمی شود یاد سمن نمی کند
عشق ندارد او به دل یاکه زجن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگر
این حوالی
گناهکاران
برایم دست نمیزنند
وقتی جمعه ها
با تو حرف میزنم..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مدام در این اندیشه ام
اگر شعرهایم عاشق شوند
چگونه معشوق را
با این همه واژه های سرکش آشنا ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسم به سو سوی گرمای دلگیر غروب
قسم به انتهای زندگی
قسم به آفرینشِ قصۀ مرگ
قسم به خستگیِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوک که شد
هر چقدر هم که مغرور باشد
به ساز هر دستی می رقصد
بیچاره عروسک کوکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۱- غیبت
کردم بس کِه
که سر،از قلبِ هیچکس
بلند نمی کنم!
*
۲- غم را
حراج کردم،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی چیست؟
کتابی ست از چند فصل
هر فصل آن صفحه هایی است از چند نسل
فصل اول مقدمه ای بر زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در راهِ تو هم رقص دل ،باهمرهان مستانه ایی
ای وصفِ تو همچون پری حقا که تو پروانه ایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سایه هامان، زخمی اند!
امشب تا سپیده دمان
شعرهایی سپید
با کتان می سرایم .
===============
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از جهان اول
ایمیل فَدایت شوم دریافت کردم،
تا برای رسیدن به آزادی
دَستمال زَدن را آموزش دهم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگ که می شوم،
تک درخت حیاط خانه
در آغوش ِ پُر ترحم باد
شبیه تو ...
برای بغض ابرها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از تاریخ عبور کردیم
با ارابه های آتش
جا گذاشتیم
نیاکانمان را
در میدانهای نبرد
و خود ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازچاه بامنیژه
چشمها یت مزه ی گُل می دهد.
دستها یت بوی بلبل می دهد.
ازهجوم سیل غمها م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچکس مثل تو اینگونه سخن سازنکرد
هیچکس مثل تو شعر و غزل آغاز نکرد
هیچکس مثل تو بر طفل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باواژه های این شعرم
گم کن ردپایت را
درجنگلی سرد
که معشوقه اش
لذت معشوق بودنش را
دربرگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه لحظات زیبایی
این احساس خوب را باید نوشت
گویی انگشتانم نفس می کشند!
نفس هایی عمیق
که د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران لباس شهر را آرام آرام خیس میکند
و جوانه ای از امید در دل مردم شهر شکوفا می شود
امیدی از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روبه اسمان شهرم
مشتی از تورابه بادبادکی میسپارم
که انگشت اشاره اش چشم های تور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما هم خدايي داشتيم
فكر كن تخته سياهي داشتيم فكر كن ما هم خدايي داشتيم
فكر كردم من و تو ما ميشو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خرمنی از شکُوفه با خود بُرد , دست هایِ اَجل پُر ازگُل شد
آشیانِ امید ما ویران , دام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دروازه های تنهایی
انعکاس ِ پژمردن ِ آیینه اند
و دو اژدهای مست ِ همزاد
بلعیدن را منتظر .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من، مترسکم
انگار اشتباهی رخ داده
بین من و تو
آدم
وقتی تو بیایی
هیچ پرنده ای نمی م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پَرِ پروازم کو.........؟
شوق آوازم کو......؟
امید فـــــــــــــــردا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او که روشنی بخش جان است
گاه...
دل "دریا" می شود و عشق "ماهی"
عقل هم صیاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه نگاه خیره ای
سُرسُره بازی هم
به تندی شیب چشم های هیز
کورس انداخته
پیکره ونوس نیم تنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رد پایت را خدا شسته
وگرنه من به این باران که ایمانی ندارم...
من به این باران که میبارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعم لحظه های بی خاطره
چون عصر جمعه ای ست
که در انتهای هر هفته
نمک بر زخم بریده ی احساس می پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به كوه گفتم، صبر دل را آب شد
به بيدار گفتم قصه ي خود را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهانم را الف برداشتن تا جهنم گردد احوالم
زبانم را بريدن تا شوند راحت ز فريادم
نميدانم چرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیخوام کسی ببینم ، دوست دارم تنها بمونم
تو قفس صدام گرفته ، لبِ مرگ رسیده جونم
***
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شبِ سرخ
ببين يا رب كه اين عشق چه ها كرد
دلم را طعمه ي تيرِ بلا كرد
به دامِ چشمكي دل شد اسير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالا که آغوشم در آغوش تو مهمان است
دنیا دو روز است و پس از هر وصل هجران است
از بس که ما سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوطرح از:خالدبایزیدی(دلیر)
طرح
ازآن مارنترسیم
که می دانیم ماراست
ازماری بترسیم
که نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گلویی آبستن ِ بغض
بغضی پاگرفته از رابطه ای نامشروع
و من
من و اشکی مانده پشت دروازه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای تک رقصنده بهار و خزانم /
تو که بجای بوی گل به رنگ آن می نگری/
تو که بجای سیرابی آب به طعمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از کجا باید بگوییم
عشق را کجا باید بجوییم
در دوستی های روزکی
یا دو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختن گندمزار
تاوان سکوت مترسک است
به زبانه های آتش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
۱- شب افروز
درد را شمع شب افروزی نیست
سوختن این که تو می سوزی نیست
راست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نگاه سرد و خموشم به قاب خالی فردا
امید واهی خامم به مهربانی دنیا
گلایه از همه عالم برم به درگه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شـب در طلبـم بـود و مـن از روز گذشتم
انـگار کـه از شـــرجی ِ تن ســوز گذشتم
از کف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت حرفها
کسی مرا نمی تکاند
این همه و
صفر
تا تصویر بعدی که
تصورم این بود
وابعا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دونم می خوای جدا شی
بری چند روزی نباشی
یه گوشه همین حواشی
بپایی منو یوا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم پرواز کرد
تابه آستانه احساسم رسید
و از آنجا می دیدم تبلور دوباره ام را
در شرایطی دیگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرانجام امدم به درگاه ان حانه قدیمی
که سجده گاه خانه ام را
با مهر بی بی به استجابت دعای نیمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگـو از دست تو و درد فــراوان چه كنم
طاقتم رفتـه ز كف با غم و حرمـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خلوت بوستانی سبز
آیینه ی زندگی در دستان توست
زنی هم به دنبال نان.......
زهره ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسي نيست،
هوسي هم نيست،
اينجا صحبت از مرگ فرياد است
دلم مي شكند،
وقتي، هاي قدرت، فريا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد دل
اشک هایم بر گونه هایم جاریست
بدون انکه سخنی بر زبان بیاورم
بدون انکه ناله ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
***************************************************************
گل میکند حماسه ی عشق از حضورت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوزم خواب دیدم
توی رویام
نشتم روی غم ها
با دو بال خود
شنیدم گریه های اسمانی
ندیدم ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانت از تاریکی قلبت به شب رفته است
کاش به دنبال ماه ... آوره در کوچه های نگاهت نمی شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من پر از اندهم
گاه گاهی به خودم میخنم
که بگویم شادم!
خبر از هیچ ندارم...
نه دروغ
نه ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بار برابری اشیاء برابر نیست !!!
ببین چیزی نبوده ، چیزی ام نیست
همیشه می شه از اول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو می روی
و به دنبالت
به آتش کشیده می شود
تمام مقدسات درونم
و من احساس می کنم
نبردهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طلــــــــــوع
________
هرچند غم انگیز ،
غروب آفتاب
به امید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنـــار بغض پنجـــره ، روزااام بــی تـو ســــــر شـــــدن
روزا و هفتــه هـای مـن ، بی تو چه ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1-
سطر سطر
شعر ساختی
وجودم را
آهسته بخوان مرا
2-
شرط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1- شعرهایم...
=============
نیازی نیست
به طبیب ،
خود می دانم …
در پنهانی ترین ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گمنامی
چشات می باره این روزا ، به روی گونه هام نم نــم
چرا گم کردی راهت رو ، داری پیر میشی تو
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۸۱۱ پست فعال در ۱۵۶۱ صفحه |
علی مزینانی عسکری
عباسعلی استکی(چشمه)
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
احسان فلاح رمضانی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
یاسر کریمی 
رسول دبیر (نافذ) 
