دوشنبه ۲۸ خرداد
|
|
|
|
شب ِانزالِ آیه های یوسف!
برطبیعت سکرآورگلهای وحشی تختم
بادمی خورد به استراحت تو
زیردرختان ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در روزِ نخستِ آشنايي..
به خودم باليدم؛
كه عجب چشم سياهي!
.
.
.
بعد از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
الا ای نازنین بابای میــــــــــــــــمند
سخن هایت بود شیرین و چون قند
گرفتم نکـــــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کابوس سقوط ، دیده هرشب
هاروت ، هبوط دیده هرشب
رویای قطار صبحدم را
در ریل سکوت ، دیده ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نام او كه روشني بخش جان است
گاه...
نگاه قاب مي شود
"بر ديوار چشم"
خنده شكوفه مي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش زنده می ماند حسین
تا ابد
و دلیرانه باطل را افشا می کرد
کاش حسین بود تا همیشه
و فریاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل خوشی هایم سر سوزنی ست
دست توقعم کوتاه ست
به قد انگشتان دست هم نمی رسد
خواهشی دارم چون بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نيلوفر آبي
يك روز
در ته قلبِ سنگيِ تو نيز
مي رويد نيلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد یعنی شکستی در کمر
از فشار فقر و نیز درماندگی
درد یعنی زخم صورت،
زخم دست کودکی
در کم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدم تا كه بگویم غم دل
واژه ها سنگینند و تو اینك با من
می شكافی همه غم ها را
و برایم هر روز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت هوسهای آینه
دست نامحرم کدام نگاه
به چشمهایت افتاد
که صدای قطرات باران را
روی بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من امشب با دلم خوردم قسم های فراوانی
ستم بر این دلم کردی ندیدی چشم بارانی؟
هزاران شکوه کردم من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمان دیوانه ام دارالجنون جای من است
همرهان اکنون غل و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نسیم دریا
مسافری است!
به نام " بوسه "
پنجره که بگشایی
بر کنج ِ لبت می نشینم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست
چشم های پرز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حادثه از من گذشت اشک در قلبم نشست
پای به پای دل من ارزو هایم شکست
کشتی زندگی ام آرام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می زنه بارون تو دلم
که مثله یه نور برام
روشن می شه توی چشمام
مثله یه فانوس برام
توی دله
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این حوالی
بی خوابی
عادت عقربه هایی ست
که پاورچین پاورچین
رسولان به بار نشستن رویاهای عر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس كن زمین!!!
بیش ازآن که فکرکنی چرخیده اي!
هرشب براي
این آرزوی جا مانده بر دانه ها ي تسب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر نگاهی به هذیان من بیاندازی
خواهی دید ....
سالهاست در خواب خود خاموشم
می دانم
چشمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زن را نزن ای مردکِ منحـوس، نزن
زن بوده تو را مرد چو نامـوس، نزن
بر روی دد و دیو و بدان مشت بز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هم گاهی گم می شود
میان تنهایی شب
میان خنده های تو که از جنس لطیف ماه ست
من هم گاهی گم می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
موریانه ها
جویدنِ روح را تمرین می کنند،
تا روانی ترین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید
با بلندترین انوار
زمین را
فریاد می کشد
پنجره
کر شد
گلدان
لب طاق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*
*
*
دل ِمان كه ترك بر مي دارد ، بهانه ميكنيم باران را ...
صبركن !
بيا دعايي هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در ساحل ِنقره ای
زیر سایه ی مهتاب ُ
خروش ِامواج
به گوش دریا فریاد زدم
دردها و آه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حالي دلم گرفت از هرچه هست و نيست
انگار كه دلم ديوانه ي كسي ست!
هر روز آتشي تازه به دل نهان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه رقص نوری دارد
باد از لب کارون بوسه می چیند
کارون به عشق باد می رقصد
چه نسیم خنکی می آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو این دنیای دیوونه
کسی بی غم نمیمونه
کسی نیست کسیرو صدا کنه
تو زندگیه پر غمش یاد خدا کنه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خاطرات ترک خورده
حزین آوازی را ماند ...... که در تن نارون خسته غنوده
گاه بادی می وزد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیزارم از بودن
اما نبودن
عادت،
این ریاکار پلید
پیله ای گرد تنهائیست
حاصلش امًا،
پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داد آمد، داد از سوی امینی که نبود
باز رفتیم از پی ِ راه یمینی که نبود
در ورق انگشت بردیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعتی بغض غریب
ناگهان قطره ای اشک
این چنین گفتو چکید
این منم اخر ره
اخرین قطره ی اشک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صفر دلتنگی غریبی ست
هرشب همین ساعت
بغض فروخورده ام را
با رؤیاهای رنگ و رورفته ای
قسمت می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قطره های خون
می چکد از شعرهایم
وقتی با نگاهت
حجامتشان می کنی
**
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*المنه لله که در میکده باز است
یک جام دگر زان می ِ جاوید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من، پرنده ای
عاشق پرواز!
اما، دیریست
در دریای نا آرامِ چشمهای تو
اسیرِ امواجِ خروشانم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوفنجان
شعر دم نکشیده اوردم
فقط دوتا
یکی من
یکی تو
می چسبد مگر نه
آی خدا"؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسکه غریبی شده غمنامه ی حیرانی ام
تشنه ترین زائر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یانکی دیلاق منفور جهان بین بازیش آغاز کرد
بر فلسطین مقدس پا نهاد و فتنه هایش ساز کرد
زِانع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه شعری برای نوشتن دارم
نه سایه ایی برای اجاره
نه خیالی برای فروختن
نه رویایی برای رنگ کردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دهانم از تو لبریز می شود
و بوسه هایت
که پایان خواب من است
کسی چه می داند
رویا ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بازآ
به سر آغاز بیا
به همان غروب زیبا
به همان شب
و دوباره دل و دین را
به هوای گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بزرگتر شده ام
قدِ وجبهای مادربزرگ
و پاهایم می دوند
با کفشهای تق تقیِ تگرگ
ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جسم من تابوت روح خسته ام
مرگ را با خنده می خوانم کنون
دیدی آخر زخم کاری ات گرفت
عاقبت بگذشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«دعوت به افطار»
به استقبال ماه مبارک رمضان
من با«می»میکده افطار م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برگ برگِ این روزنامه های پر تاخیر
از نگاهی که نه
با کلامی از هم می پاشند
ومن رو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیش از خزان به خاک فشاندم بهار خویش
مردان به دیگری نگذارند کار خویش
چون شیشهٔ شکسته و تاک برید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام دوستان...بعد از مدت طولانی دوباره اومدم و مزاحمتون شدم.....
دوتا طرح میذارم امیدوارم فراموشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادته یه روز بودیم کنار دریا ما دوتا
دس تویِ دسِ هم،قدم می زدیم رویِ شن ها
یادته خسته شدیم، نش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بسم الله
***************
سیگار نمی کشم
نه این که بد باشد
یا نباشد سیگاری کنارم
بدش را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هوا ابریست
و چک چک میکند باران
بروی چینی احساس دلتنگی
کمی آنسوتر از افکار
هوا را میش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داره میگه فردا ، بخون برا من
بمون کنارم
این یه حسه ، میگه بجنگ برا من
بخون با صداقت
بگو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من به دنیا به غزل هم به شما مشکوکم
در نمازم به خداوندِ دعا مشکوکم
بر سرِ سجده که می آیم و از خ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه پشت نگاه تو آب شد، بانو
کسی که زندگیش یک سراب شد ،بانو
دچار درد غریبی که بود و آخر دید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاید تقصیر من است
شاید کمسویی چشمانم از انتظارت تقصیر من است
شاید کم حواسی این روز هایم از فک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به مهرش من گرفتار و اسیرم
غم هجران او بنموده پیرم
نگو ای دل چرا می نالی اکنون؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا
همیشه کنارت نگه می داری
من
جوراب هایت را می شویم
لباس هایت را اطو می کشم
کنار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگاه که
غرور خیمه زد بر
"وجـــدان" ؛
تناظری آفرید، ناهمگون !
چنین شد که روزگار،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هم نظر
می روی بی خبر؟
پس چه شد عهد ِ ماندن به صبر؟
گــــر بـُـریـــدی ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قفس
رسد آنروز که آزاد شوم از قفسم؟
همچنان بال زنم تا که به پایت برسم
گذرم از همه دنیا وحتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل نامه هایت را
هزار و یکشب می خوانم
شب مشتی خواب بر بستر پلک هایم می پاشد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سال نو
یونسی
که از شکمِ
نهنگ بیرون می آید
رسالت خود را آغاز می کند
در
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر تر چشمانت لب را چو تكان دارد
اشكي بـه زبان نو از ديده روان دارد
تصوير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پلک هایم تیر می کشند
مردی از چشمانم سقوط می کند
خواهش جوانه می زند
و تکرار می شود
من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(1)
سلول انفرادی
دردم از شکنجه نیست
یادش مرا
دیوانه کرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خیال نقاشم
طرحی از آخرین وداع
کشیدم
از وقتی رفته
زندگی در کوچه ما سرد میگذرد
این ق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیایش
تو یا رب قبول کن دعای مرا
که کس نشنود این صدای مر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جعبهِ فرمان دِلمان
از پیچ و خم روزگار
مُلتهب شد.
ما که اهل چیزی نبودیم،
این بازی اشکنکش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دگر مگو برای من که آسمان گرفته
دمی که دست عشق بوی آشیان گرفته
که مرز عاشقانه ها شده پر از بهار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مگه میشه که دلتنگت نباشم
تاوقتی قاب عکست پیش رومه
مگه میشه ببینم خنده هاتو
نگم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانده ام!
در تنگ نای تبسم پر اشکم
و
خیال واهی فردایی بهتر
شاید هم طلوع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نشتی روی تار زندگی
دست و پایت خسته از
تله های اسمونی
عنکبوتی با یه دل سیر
می نشیند روی د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون در خودم تورا یافتم
در تو خودم را گم کردم
شب افروز8/4/92
هرچند ناله هایم را نمی شنوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بازی_ عادلانه ای
من عاشقانه بازی می کنم
و دیگری تو ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خیره بودم زپس
پنجره ی باز اتاق
خیره بر چرخه ی
تکراری وبی رحم حیات
خسته ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تموم شهر رنگیمون پر خاکستر و دوده
صدای ساز کولی ها پر نتهای آلوده
سکوت و وحشت از سنگی که ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جرم
تو دلم صحنه ی دردت ، همیشه آواز می خونه
تو فرشته ی جمالی ، تارِ مویت عاشقونـــــــه
*
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیشب که با خیالت قهر بودم...حتی مگس هم در خیالم پر نمیزد
امشب لحظه ای به تو اندیشیدم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دست باران را خدا خواهد گرفت
عشق هم درگیر رویای من است
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۸۱۰ پست فعال در ۱۵۶۱ صفحه |
علی مزینانی عسکری
عباسعلی استکی(چشمه)
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
احسان فلاح رمضانی
محمد رضا خوشرو (مریخ)
یاسر کریمی 
