مادر

گو کجا رفتی که اکنون از برم

 قاب عکست را تماشا میکنم

 با دلم این درد حاشا میکنم

یاد آن رازو نیازت نیمه شب

با غم و دردم که میسوزم زتب

آن دعاها ذکر یارب یاربت

گریه هایت آه جانسوز شبت

ناله های آن دل پردرد تو

جسم رنجورتورنگ زرد تو

آن نماز نیمه شبهایت چه شد

سوزنی بودعاقبت نایت چه شد

مادرآخر رفتی و تنها شدم

با غمت دیدی که من شیدا شدم

منکه میسوزم فراقت هردمی

نیست زین آتش برای من نمی

هرشب جمعه که آیم مادرم

من به پاپوس تو با چشم ترم

منکه می بارم همان ابر بهار

ازغم و داغت ببین مانده قرار؟

همچو شمع میسوزد (عرفان) ازغمت

اشک میریزد که او در ماتمت