تلاش

مرا دنبال کنید

رنگ شــعــر

رنگ زمینه

دفاتر شعر

آخرین اشعار ناب

                 
چه ریشه ای،ز تیشه در امان است؟
همان ریشه که در سختی روان است،

همان ریشه که در روییدنِ خویش،
کشیده رنج وسختی بیش از پیش،

همان که اندر شدائد،بردباراست،
درونِ صَخره ها اندر فشار است،

همان که مظهرِ تاب و درنگ است،
همان که گیسوانش تُوی سنگ است!

همانی که همجوارِ آب و گِل نیست،
همان کز سنگ پروایش به دِل نیست،

همان ریشه که گفتا، هیچ کاری!
نشد در پی مباد از برد باری!

اگر تیشه به جنگِ ریشه آید،
به چشمِ ریشه،تیشه،شیشه آید!

همان ریشه که دارد پیکری تُرد،
نماید تیشه را با صبرِ خود خُرد!

چرا چُون در زمانِ نو نهالی،
نشُد بی کاره ای و لاابالی،

بنا کرداز اول یک خانه سنگی،
نخوردش گولِ جلگه های رنگی،

اگر،پژواره، خواهی ریشه باشی،
بدان باید که با اندیشه باشی،

منم در آن اوایل ریشه بودم،
جوانی پاک و با اندیشه بودم!

و اکنون هم رسیدم نزدِ پاییز،
بسا شیشه ی عمرم گشته لبریز!

پژواره

۰

شاعر درخواست نقد دارد