چشم هایت

افتاده ام من درآرزوی چشمهایت
این منم سرگشته بیقرار چشم هایت
گل میشود گلستان در دشت آن نگاهت
وقتی میکنی نگاهم از عمق چشمهایت
شیرین ترازعسل شد لبخنذ آن نگاهت
عمریست شدم من در بدر آن چشمهایت
باری عطش آلوده ام برمن بنوشان
یک جرعه از آن چشمه سار چشمهایت
عشق توروئیده بصحرای دل من نازنین
دور از گل سرخ جشن ناز چشمهایت
این قلب غم دیده به دیدارت نشسته
در انتظار ملیح خنده آن لبهایت
روزو شب میسوزم در مدار عشق تو
شده این غزلهایم یادگار چشمهایت‏