محکمه عاشقان

محکمه ی‌ عاشقان

گویند که آغوش تو بر یار حرام است
کز بوسه من حکم به شلاق تمام است
گویم که درین محکمه ی عدل فروشان
جز وصال دل فلسفه عشق کدام است
گویند که این تن شود آغاز ز هر عشق 
گویم درین مذهبتان عشق چه خام است
فرق است میان هوس و دیده ی عاشق
در مذهب عشاق دل آماده ی کام است
در موسم دل تن نشود دلیل این عشق
چون تنْ به ارزانی هر فاحشه رام است
پاک است دل از شهوت و از غیبت دلبر
کاین عهد الست علت ترفیع مقام است
گویند در این محکمه کفرت شده ثابت
فردا ز سحر چوبه دار حسن ختام است
گویم که حیاتم شده همچون قفس سرد
به دارم بکشانید که دار عیش مدام است