رقص پروانه

سرستون گاو دوسر کاخ آپادانا شوش قسمتی از کاخ با شکوه آپادانا داریوش بزرگ در شوش است. این سرستون بزرگ یکی از سی و شش ستون پشتیبان سقف کاخ آپادانا داریوش بزرگ در شوش است و نمایانگر معماری هخامنشی است که از فرهنگ‌ها و تمدن‌های مختلف و به صورت سبکی منسجم و مرتبط ایجاد شده‌است. هنگامی که داریوش بزرگ پس از کوروش بزرگ به پادشاهی هخامنشی رسید، شهر شوش را به عنوان پایتخت اداری و اجرایی سراسر قلمرو امپراتوری هخامنشی انتخاب کرد. این سی و شش ستون هر کدام دارای ۲۱ متر ارتفاع هستند که قاعده هر کدام به شکل مربع است که نام پادشاه بر روی آن حکاکی شده‌است. قدمت این کاخ و سرستون‌ها به ۵۱۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. این سرستون نتیجه کاوش‌های مارسل و جین دیولافوا (Marcel and Jeanne Dieulafoy) در سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۶ میلادی است و در حال حاضر، در موزه لوور نگهداری می‌شود

آنچه به نام سرستون گاو دوسر نام گرفته، بخشی از کاخ شکوهمند آپادانا بوده است. ستونی که در دیرینکده‌‌ی لوور دیده می‌شود، یکی از سی‌وشش ستونی است که سقف بلند کاخ داریوش بزرگ را نگه می‌داشتند. این کاخ و سرستون‌هایش، اثری بود که مهرازان و استادان چیره‌دست سراسر قلمرو شاهنشاهی هخامنشی پدید آورده بودند. پس اگر آن را نشانه‌ای از همبستگی ملت‌های جهان در 2500 سال پیش، زیر سایه‌ی هخامنشیان، بدانیم، سخن دور از ذهنی نیست.
داریوش بزرگ، شهر شوش را پایتخت اداری خود ساخت و کاخی بنا کرد که پژوهندگان و باستان‌شناسان کنونی، آن را زیباترین و باشکوه‌ترین ساختمان تخت جمشید نام نهادند؛ کاخی چهارگوش با سه ایوان و چهار برج و اتاق‌های نگهبانی پُرشمار. همه‌ی این‌ها، نماد و نشانه‌ای از بزرگی و عظمت شاهنشاهی هخامنشی بود. ساخت کاخ آپادانا زمان بسیاری بُرد و سرانجام در دوره‌ی پادشاهی خشایارشا به پایان رسید.

الماس کوه نور که در ابتدا بر روی تخت طاووس بود، پس از جنگ ایران و هند به همراه جفت آن یعنی الماس دریای نور توسط نادرشاه از هند به ایران آورده شد. بعد از مرگ نادرشاه از روی تخت کنده و دزدیده شد و از ایران خارج گردید. پس از الحاق پنجاب در سال ۱۸۴۹، در زمان سلطنت ۱۱ ساله ماهاراجه امپراتوری سیک، دولیپ سینگ، که تحت تأثیر سایه حکومت می‌کرد. متحد کمپانی، گلاب سینگ، اولین مهاراجه جامو و کشمیر که قبلاً این سنگ را در اختیار داشت، توسط کمپانی هند شرقی به ملکه ویکتوریا داده شد.

آغاز داستان الماس کوه نور حدود ۵۰۰۰ سال پیش در معادن گلکنده هند کشف شد و از همان زمان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و باارزش‌ترین جواهرات جهان شناخته شد. اولین بار، در منابع هندی از این الماس به عنوان یک گوهر مقدس یاد شده است. کوه نور در طول تاریخ از دست یکی از پادشاهان هندی به دست دیگری می‌افتاد و همیشه به عنوان نشانی از قدرت و ثروت مورد توجه قرار می‌گرفت.

ورود به ایران و داستان‌های پس از آن
الماس کوه نور در قرن ۱۸ میلادی به دست نادرشاه افشار، شاه ایران، افتاد. او در حمله‌ای به هند موفق به تصرف این الماس شد و آن را به ایران آورد. این الماس سپس در جریان اتفاقات مختلف تاریخی به دست شاهان و افراد مختلف افتاد و پس از قتل نادرشاه، به دست احمد شاه درانی، بنیان‌گذار افغانستان، رسید.

انتقال به بریتانیا
در سال ۱۸۴۹، پس از جنگ اول انگلیس و سیک‌ها، الماس کوه نور به عنوان غنیمت جنگی توسط بریتانیا تصرف شد. این الماس سپس به ملکه ویکتوریا اهدا شد و در سال ۱۸۵۱ در نمایشگاه بزرگ لندن به نمایش گذاشته شد. پس از آن، کوه نور به تاج سلطنتی بریتانیا اضافه شد و تا به امروز به عنوان یکی از جواهرات سلطنتی انگلستان باقی مانده است.

کوه نور نه تنها در دنیای جواهرات، بلکه در دنیای هنر و ادبیات نیز جایگاه ویژه‌ای دارد. این الماس در بسیاری از داستان‌ها، اشعار و افسانه‌های محلی مورد اشاره قرار گرفته است. نویسندگان و شاعران در سراسر جهان، از کوه نور به عنوان نمادی از زیبایی، قدرت و افسانه‌سازی استفاده کرده‌اند.

از شاعران عزیز و تاریخ دانان زبره هم خواهشمندم که ورود کنند وچنانچه اطلاعات نادرست است نظر دهی
نمایند ممنونم

سلامی دوباره
داخل پرانتز عرض کنم که تخصص بنده فلسفه‌ی زیباشناسی است و از همین دریچه به دقیق‌ترین شکل ممکن با تاریخ ایران آشنایم...
اما اصل مطلب، شما در کلیت سرودتان می‌فرمایید که این همه زیبایی را خدا خلق کرده، ایران در آسمان هنر ستاره‌ست، به اصل و ریشه باید مغرور بود...
ایراد من اینجاست که قرار دادن این سه کنار هم جدا از اینکه غلط‌ست، به کودک آموختنش هم ناصحیح است...
چرا؟ واقعاً نمی‌خواهم بحث به درازا بکشد که رو آمدن بعضی صحبت‌ها حتی برای بزرگسالان هم مناسب نیست، پس فقط اشارتی می‌کنم: ما در کجای تاریخ ایران هنر و هنرمندی داشتیم که دیگر تمدن‌های هم‌زمان، هم‌تراز یا حتی بالاتر از آن را نداشتند؟ مثلاً نقاشی، از اولین آثار به جا مانده تا به حال، تنها کسی که سرآمد است: محمود فرشچیان و دیگر هیچ! در تعاریف جهانی، ادبیات جزو هنر محسوب نمی‌شود، اما حتی اگر چنین هم بکنیم، جز چند شاعر والا، ادبیات ما دیگر چه دارد؟ نویسنده هم داریم آیا؟ خیر! یا بیاییم سمت آثار تجسمی‌تر، مجسمه‌ساز داریم آیا؟ خیر! و این خیرها ادامه دارد... دقت بفرمایید که نمی‌گویم خیر نداشتیم، بلکه می‌گویم اصیل و سرآمد نداشتیم و نداریم، اگر هم هر از گاه کسی سر می‌شود بین سرها، یا دانش‌آموخته‌ی دیگر تمدن‌هاست یا تحت تاثیر آنها مثل: اصغر فرهادی در سینما، صادق هدایت در داستان و رمان، شاملو در شعر و و و...
حالا چرا باید برای این به خود مغرور باشیم وقتی دیگران هم اقلاً تا همین قدرش را دارند؟ دقیقاً از کدام اصل و ریشه صحبت کنیم؟ قرن‌هاست هیچ تفکر اصیلی نرویاندیم! این حرف‌ها بسیار تلخ است ولی حقیقت... بگذریم از اینکه غرور هم تا یه مقداری، بیشتر از آن سم می‌شود...
باقی موارد را واقعاً نمی‌شود در فضای عمومی گفت و نوشت؛ عذرخواهم بابت ناتمامی...

ما مردمانی عاشق کوروش
ما قوم در تاریخ جا مانده
جداً کدام از ما فقط یکبار
یک خط از آن تاریخ را خوانده؟

درود برشما شاعر گرانقدر
پس از این نظر فرمودین نامناسب است

آیا وقتی ستارگان دیگر می درخشند
ستاره های دیگر خاموش می مانند
مسلم است که نه
پس آوردن بیت ایران ستاره میشه و می درخشه
نقضی بر تابش دیگر ستارگان نمی تواند باشد
فقط شاعر اینطور هنر را جلوه داده
که ایران چون یک ستاره تابنده است
واین درخشش می تونه در کنار ستارگان تابان و رخشان دیگر نیز وکشورهای دیگر صورت گیرد

و منظور شعر از تابلو یک فرش نفیس دست بافت بوده که طوری طرح و گره خورده که چشم ها مجذوب کرده
و صنایع فرش ایران را نباید دست کم گرفت
نقشی که با فکر طبیعت گرای یک زن روستایی ممکن است گره خورده باشد یا چند فرد...
ایران زادگاه اصلی فرش دست بافت بوده وهم اکنون هم فکر کنم وتا اونجا که اطلاعاتم میرسه رتبه سوم ج رو داره
و چنانچه تحریم های ناجوانمردانه و شاید درکنارش رقابت‌ها نبود اول بود هم اینک و..



به نظرم هر کسی کشور خودش رو دوست داره
و گاه ممکنه اغراق هم در شعر دراین باره پیش بیاد
شاعر محترم و فرهیخته مسلما که اینها باعث فریفتگی و کبر ما نخواهد شد و پشتش حس دوستانه ی میهن دوستی
پنهانست بله سر سلسله و بانی همه هنرها خداست
و کسی منکر نیست شاعر گرانقدر ..
ما ایرانیان در طول تاریخ به جوانمردی و سخا
وکمک به همنوع زبانزدیم و بعضی خصلت ها که هر جا بریم ایرانی بودنمون ثابته و ..
درسته که با کاستی های زیاد روبرو ایم اما
به امید خدا گره از گره باز خواهیم کرد و روزی
پرچم هنر و صنعت و ...را به اهتزاز درخواهیم آورد

ریشه ما ایرانیان نه به نژاد که معرفت و مرام و جوانمردی است
که نان شب از سفره برمی گیریم تا کودک همسایه
اشک چشمانش به شوقی شاید یک شبه تبدیل شود
واینست آیین ایرانیان



دیگر نمیدانم چه بنویسم
سپاس از اینکه برای شعر نظر دادین
درپناه حق پیروز باشین

سومین سلام
شما در این جوابیه مواردی را دست‌آویز کردید که در شعرتان نبود: فرهنگ پهلوانی و مرام و مروت و تحریم و...
به علاوه مواردی که در شعرتان با معنای دیگری بود: صنعت فرش‌بافی و تابلوفرش
آخر هم که کلاً انسان را از مقام انداخته‌اند: بانی همه هنرها خداست

اینطور که پیداست شما سعی دارید برای بنده استدلال بیاورید، در صورتی که شعر شما برای کودکان سروده شده! آیا منطق کودک استدلالی است؟
زیاده عرضی نیست، اطاله‌ی کلام نمی‌کنم و وقت‌تان را نمی‌گیرم... آنچه میشد بگویم را گفتم، باقی با شماست که...

سلام وعرض ادب شاعر گرانقدر
سپاس از دقت نظر و حضور سبزتان

واما..
چنانچه مقصود گاو دوسر است که ابتدا طی اطلاعات اندکی که قبل داشتم و در گوگل سرچ کردم قبلا متعلق به ایران بوده است وقضیه لوور و...
و الآن درشعرمعنی نزدیک مد نظر بوده
وکوه نور رو که منظور من فقط هم نشینی و هم ردیف با کوه نور بوده
و منظورم کوه نور عربستان
و حالا بماند آن الماس کوه نور
که به گفته ها نادرشاه اورد و باز برگردانده شد وهم انون برفراز سر ملکه انگلیس به گفته ها جای گرفته...
منظور زیبایی چشمه و درخشندگی آن که از نظر زیبایی چون کوه نور است و یا از نظر درخشندگی چون الماس نور
وباز سپاس بی کران ....
🙏🙏🙏🌹

سلام شاعر محترم
اون اولش که گفتم درختی روی فرشه
فرش رو مشخص کروم دیگه چرا حاشیه برم
منظورم نقش بر فرش بوده
خوب معمولا همچنین شعری سنین خوانش خود را می طلبد من بخواهم اشعارم را دسته بندی کنم
حداقل سن را برای این شعر ۹ تا ۱۵ می زنم که با درک مفهوم خود برسند
و اینکه غرور ملی همیشه هست
چرا ما باید در برابر کشورهای دیگر کم بیاوریم.والسلام
دیگه حرفی ندارم....

به جا اون غرور ملی بهتره بگم عرق ملی
که باز موجب سوءتفاهم نشه
یه حس وطن دوستی که خودش رو متعلق به اون خاک می دونه و بهش می باله بخاطر همه خوبیهاش

شاید هم باید نظر شماشاعر گرامی را در نظر بگیرم
و ویرایشی بر شعر بزنم
چون ممکن است چه بسا باز همان ریشه و اصل رو بر
تاکید بر نژاد قلمداد کنن در صورتی که
پشت اون اصل معنی صرفا حس خوب تعلق به خاک پاک وطن بوده
البته تو شعر حس سبزه ها به ریشه در اون خاک وبالیدن به اون و نمیشد مرام وجوانمردی و واژه های انتزاعی رو به تصویر کشید و یه حس تعلق به اون خاک فک کردم که همه رو درخود داره
وحالا بچه درسن بالاتر ممکنه درک کنه اما به قول شما گاه برا بچه ها باید روشن کرد ونیاز به تسهیل گر دارند
من خودم یک آموزگارم وبارها چه با شعر
وچه با سخنی ساده بچه رو تشویق به
هم نوع دوستی و مهر با همکلاسان کردم و براشون جا انداختم که لباس فاخر یا
صورت زیبا و یا موقعیت اجتماعی و خانوادگی خوب نمی تونه ملاک دوستیشون باشه و اخلاق مهمه ودر صدر همه چی
نیکی کردن و خوب ماندن
این مهم است...

و براین باورم که بچه ها را همانطور که نباید مغرور به بار آورد، نباید سرشکسته و توسری خور و بیگانه باخویش هم به بار آورد
بچه ای که کاستی ها را نبود نبیند
و مرغ همسایه راغاز نپندارد..
میهن دوستی رو نباید دربچه ها کشت

وطن دوستی با قدر دانستن توانایی های خود و تلاش درجهت تکامل و ترقی آنها و داشته ها... و این عرق وطنی مثمر ثمر است



🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷💐💐💐💐

سلام وعرض ادب استاد آزادبخت گرانقدر
سپاس از حسن توجهتان
مستدام و فرخ روزی ونیک روز
باشین

🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدراستاد استکی عزیز
سپاس از حسن توجهتان استاد
پاینده وفراخ روزی باشین
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس از حسن توجهتان
پاینده وپیروز باشین
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس از لطف بی کرانتان
بله منم علاقه زیادی به سرودن اشعار کودکانه دارم
فدات
البته اگر بتوانم درست ادا کنم ومفاهیم رو درست جا بندازم
جاوید و نیک روزی باشین

🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس از حسن توجه و حضور سبزتان
لطفتان جاوید استاد و
عمرتان پربار
ترانه های نابتان براه و ماندگار تاهمیشه
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس ازحضور سبزو حسن توجهتان
جاوید اثر و وناب روزی باشین تاهمیشه
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس ازحضور سبزو حسن نظرتان
دنیایتان زیبا و نیک تا همیشه
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس ازحضور سبزو حسن توجهتان
فراخ روزی و مستدام باشین
و درسایه حق شاد تاهمیشه
🙏🙏🙏

سلام وعرض ادب استاد گرانقدر
سپاس ازحضور سبزو حسن توجهتان
به‌مهر خواندین
درپناه حق نیک نام و نیک روز باشین تا همیشه
🙏🙏🙏