هرواژه بمبی هست بر قلبِ تکه تکه شده ام

سلام بزرگوار
دنیایی خوشحال شدم ازحضورتان درصفحه اشعارودلنوشته هایم
سپاس ازنقدارزشمندتان

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بزرگوار
زیباخواندید
دنیایی سپاس ازشما

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام عزیزم
زیباخواندی
منوببخشیدازاینکه تلخ بودمتن
تنتان سلامت دلتان شاد

البته که مآثر بیان سرودن از مهارت شماست

درودبرشمااستاد
حضورتات همیشگی درصفحه اشعارودلنوشته هایم
زیباخواندید

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

درودهابرحضورپرارزشتان استادِبزرگوارم
دنیایی سپاس ازبداهه یِ ارزشمندتان

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام جناب آزاد
ازقوه تخیل هرچیزی امکانش هست زاده شود
من چیزی وکه نوشتم دوست دارم
این حقوبه خودم میدم هرچیزی رو که در بینش وابیات درونم رخنه کرده رو به قلم ودفترم بسپارم
یک درصد فکرکنیدشایدتایپ سریع بوده
اگردقت کنیدکدام جوانی بر گلدسه ازسوگلیش میگوید
یک تخیل است هرنویستده ایی دنیایی برای خودش دارد دردنیایش
امکان هزاران چیزوجوددارد...
سپاس ازحضورتات ونقدارزشمندتان...

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام عزیزدلم
بانوی ادیب وشاعرزیباخواندی

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

عزیزم تکتم جانم
مرسی ازاینکه همیشه زیبامیخوانی

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام استادسلیمی حقاکه درک ازنویسنده هاروخوب بجا بلدهستید
وارزش قائلیدبرایِ قلمشان
در نویسندگی وتخیل من میتونم خدارو به گل تشبیه کنم
ویا به یک قلم جان ببخشم
یا یک قابِ عکسِ خالی رو زنده کنم
تعریفِ نویسنده شدن چیزی فراترازتعریفِ من هست

نویسندگی در واقع همان فرمایش شماست
مخصوصا ادبی، درواقع جانبخشی به نا ممکن ها عجیب ها و تغییر نگرش از مادی ب درک و خرد است
غیر این میشود علم
بنده قبلا جایی نوشتم من تاسف میخورم اینگونه در ادبیات پارسی کم مغزو نغض شدیم که حسابی هم تیربار شدم
یکی ده بیت شعرمینویسد با تمام توانش
یکی دگر دوسه کلمه حرف روز مرده با پس وپیش کردنش
حالا بیا ببین چه معرکه ای کردیم
برای اون سه کلمه چیزی نمی ماند به طرف بگیم هوگو
نمیدونم چرا خائنیم در حفظ ادبیات
🌹🌹🌹🌹⁦👏🏼⁩

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام بانوی ادیب
عزیزم سپاس ازمحبت گران شما

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

سلام استادبزرگوارم
عالی نگرهستید
دنیایی سپاس ازشما

سلام استادارجمندم جناب آزادبخت
بله قلمم تلخی هارا یدک میکشد گویی نمیخواهد دیگر این همه فریاد را بس کند
گاه دفترم خیس میشود از بارانِ اشک هایم
گویی خودنیر ازفریادِ درونم هرثانیه برای رویدادها چنگ بر رویِ خودمیزنم
اما چه تلخ است آنان که ناکامی ها وتلخی را بسترِ شب و لالایی هایشان کرده اند
وما فوقش بتوانیم بامدادشب رویدادهایِ بیدارشان را بر دفترجای دهیم...
متنی که مهانش هستید تمامش ازکمبودها میگوید
منتظرِبانگ اذانیم ولی ازدرون کینه ها را بر خوداسیرکرده ایم
برجوانان عاشق باچشمِ تنگ نظرمیکنیم
دخترانمان دلشان شیرشده و ترسی از میدان جنگ هم ندارند
کودکانی که به خیالمان محتاجِ یک دیوارِ مهربانی ولباس هایِ زینتی هستند بلکه بیشتر دلشان لبخندومهربانی را رختِ تنشان میدانند
کویری که خودمحتاجِ آب است تابشوید خاکهایِ لگدخورده یِ بادرا
....
نمیدانم تلخی ها تمامی ندارند و چانه یِ من هم بسیار بسیار وراجی ها راپذیراست درخصوصِ بحثهایِ تلخ