شعر زاد روز

در گرمای نافرسای نیمه تابستان 
با منفذ های باز شده یِ پوست 
و عرقهای سردِ ترس رو پیشانی 
آبستن من بودی
.
با کوله باری از اضطراب های بی تجربه گی 
در شرجی ترین لحظه 
در چهارشنبه سوری ترین شب تابستان 
هم بستر با انبوه دردها
ناگهان اما
با گریه های من
همه پایان یافت
.
و نفس راحتت 
لبخندت 
بهترین زادروزم را ساخت
چه خوش خیالانه
کائنات را در مدار خود می دیدیم 
و من 
ساده لوحانه
«شهاب باران» آسمان را به خود منسوب کردم
.
مادر !
اگر برای لبخند تو ‌نبود هرگز به دنیا نمی آمدم 
با اینکه 
بعدها گریه های من 
دیگر هرگز خوشحالت نکرد 
مادر !
زادروزم مبارکت باد !

( برای مادر از دست رفته ام )

#کوروش_فلاح_نژاد  مرداد ۹۷