در سایه هایی شوم ، پنهان گشت خورشید
شب پشتِ پرچینِ نگــــــاهت غنچه ای چید
وقتی تبسم کــــــرد غم را " عشق " در خود
در انتهـــــــــــــای بغض خود مـردی درخشید
آنســوی اقیانوس هــــــــــا طوفان بپا شد ...
... همپـــــــــــــای دریا شاعری یکباره خندید
وقتی که می رفتی بهــــــــــار از زخم پر شد
تقویــم با تقدیــر مـن " مـــــردانـه " جنگیـــــد
پیراهنی از جنسِ خــــون باران به تن کـــــــرد
با رفتنت شهــــــــــــری بــه خود از درد پیچید
شب بر گلــــــــوی صبـحِ روشن چنگ انداخت
در سایه ها گم شد نگاهی رو به خورشید....