داروگ

داروگ

خشک آمد کشتگاه من

در جوار کشت همسایه.

گر چه می گویند: "می گریند روی ساحل نزدیک...

ـــ سوگواران در میان سوگواران ـــ".

قاصد روزان ابری، داروگ! کی می رسد باران؟

بر بساطی که بساطی نیست

در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن، نشاطی نیست

و جدار دنده های نی به دیوار اطاقم دارد از خشکیش می ترکد

ـــ چون دل یاران که در هجران یاران ـــ

قاصد روزان ابری، داروگ! کی می رسد باران؟

علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج، زاده ی 21 آبان 1274 در دهکده یوش از توابع شهرستان نور استان مازندران – درگذشت 13 دی 1338 خورشیدی در شمیران تهران.شاعر معاصر ایرانی و پدر شعر نو فارسی است. وی بنیانگذار شعر نو ایران است.

نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید.

تمام جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی مدیون این انقلاب و تحولی هستند که نیما مبدع آن بود. بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین می‌دانند و او را هم پایه‌ی شاعران سمبولیست نامدار جهان می‌دانند.  نیما همچنین اشعاری به زبان مازندرانی دارد که با نام روجا چاپ شده‌است.- ویکیپدیا