يکشنبه ۱۳ خرداد
|
|
|
|
با حرفهای بی صدا
در عمق واژه هایت می روم
وتو
آهنگ جاودان همان جهانی که
تنهائیم را پرک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم که تنگ می شود
می خواهند خجالت بکشم
من یک دخترم
این را از من خواسته اند که بیاموزم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمریست
گردن می زنم لحظه ها را
به قربانگاهِ انتظار
سَرِ سبز
نمی خواهم دیگر
سرخ م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از عشق نگو که عین دردم
شین شرر به جانم زده دردم
گل کرده ام این آتش سوزان
قاف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اب میدهم هر روز
به اشک
سنبلان
نقش بسته
به لباست را.
تنت را مرز لباس مستور میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آرامترین خیابان،
در نشخوار نرمترین واژه
یکصدا!
در انتظار یک وهم
نشسته بر قایق پوسیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای پرنده غمگین
من از بهار سخنهای کهنه می دانم
بالهایت را بگشا ی
در طروات صبح
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفته بودم دل باران زده ام نور چشمان تو را می خواهد
که کنی خشک نمش را
بر دل طوفان زده ام طوفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منو یک البوم کهنه
موندیم از اون روزای شاد
روزایی که هر دقیقه ش
می گذشت به سرعت باد
لحظا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دارم پاک مي کنم دنيامو ازتو---تويي که يه عمر بي رحم بودي
-تمامه من ازعشقت جدايي---توکه با
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایا...
خسته و دل شکسته از همه
بریده از عالمی
با یک بغض گلوگیر
بی اراده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با یاد استادشهریار،به مناسبت سحرگاه نوزدهم ماه مبارک رمضان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه نور ماه خدا
دله ما پیش خدا
باز میاد بوی خدا
بوی عطر یه دعا
می شینه ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهشتی را به اردی داد پیوند
دلم را برد سوی شهر میمند
به شادی راهها پیمودم از جان
به سوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب دیگر باز بی تو
نشسته ام روبروی پنجره ای
که تو گشودی از عشق
و ماه را
نشاندی بر آن.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آشفته ام...
دیگر ضد شوره ها چاره ام را نمیکند....
از بس زیاد شده،نیکوتین بدنم؛خاکستر هاش از سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دل شبهای تاریک و سیاه
نیست در گیتی به جز انوار ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب دراز است و سر ِدرد و دلم وا شده است
محو ِ موهای بلنـــــدت شب ِ یلدا شده است !
مردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینم
برایم نامه ای بفرست
پراز نگاه مخملیت
تا سیراب شود دیده ام به دیده ات
وناچار نگرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمیدانم چرا بال هایم در نمی آیند ..!!!!
من در تنگنای حبس یک جسم مدفون شده ام ...
آ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روژه مردنم سه رم پی یا که ن
له شمو سه رم له یه ک جی یا که
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقانه ای از برادرم فرزاد
چشمانت شراب
نگاهت
مستم می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنار سفره ی هف سین
میون سکه و ماهی
یه دریای عمیقی هست
یه دریای پر از خالی
یه دریایی پ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صعودم را نمیخواهم که دست از قله میترسد
نخواهم نردبانت را که مست از پله میترسد
مسیر جاده نا همو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(دست به دعاییم)
دست به دعاییم
کبوتر بازگرد.
بازگرد
و دانه ی آر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با قطار زندگانی
سوی راهی دور، اما ناکجا
رهسپارم، ره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبوتر
آشیانت سبز
دلت دریا
به پروازی برقصانم.
بیا
در آسمان دیده ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خنده هام ، خنده های زورکیه
گریه هام و ندیدی ، به خاطر اینه
دل من عاشق و دیوونه تو
مگه م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
خواب دیدیم پیرشدم
بی غرق شدن درچشمانت
روشنی فردا
2
عشق را در بهار می خواهم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مظلومترین خادم ملت که تو باشی
هر کار کنی باز روی سوی حواش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم برای تک تک دوستام تنگ شده بود:
فقط به خاطر شما ها
ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبوتر
قاصد شادی هاست
از آسمان به زمین
خبر باران می آورد
آخر او خودش بارانی است
آخر او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اميد شفا يافتن شاعر كبوتر باران
«آه اي پاييز سرد اي كاش من
از تو باغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کدامین حکم به مشاعره ام می نشینی
یا تو،خدای ... یا خد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران عاجزانه مشت بر پنجره ها میکوبد ...
من به خود میگویم ....
ره نشانم ده هوای زندگی دارم کنو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازل شد
نگاه پر مهرت
بر کویر خشک و تشنه ی دل
و بارور کرد
بذرهای خفته احس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دل
چقد می‌خوای تو بی ر‌ح باشی ای دل / به فکر طارق و مه باشی ای دل
مگه مارو نمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نترس از رعد و برقِ شب ، بیا چترِ دلــــم بازه
فدات میشه تو سختی هات، نگو با تو نمی سازه
**
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاهایمان را در گهواره جا گذاشتیم
و زلف های حجله بسته به "تلمیت"
را در حنجره ی مادران!
حا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی پُرازسخن است
ازآن سخن که شمع انجمن است
در امتـداد ِ شب از او کســی نمی پـرسـد
چراکه آس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعری از:خالدبایزیدی(دلیر)
«زندگی»
زندگی
داستانی است
آغازش شیرین
پایان اش تلخ
زندگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ریشه ی دلتنگی
دراشتباه دستهای خیالاتی خدا
تاوسیع ترین دشت گلهای بابونه
تیتراژشد.
تنهایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب ز شراب تو ، میخانه مرا جا شد
جانم به فدای تو، دل از تو تقاضا شد
از خود بگریزم من تا اینکه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دعایت قبول مادر
بهار
مدیون تو که بهاره می شوی نارنج را
من
بغل بغل تو می شوم
وقتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا هم می برد این سرو حیرانی که می رقصد
قسم بر لرزش اندوه طوفانی که می رقصد
به انگشت نسیمی مثل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخندی بر چهره داشت
ساعت قدیمی
وقتی در حین اسباب کشی پیدا شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیچم و تو مهره ای
دنده دنده در تنت فرو می روم
ز چرخش وجود تو به دور من
ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
......ناله ي روح غريب......
امان اي مرغ افلاكي
درونم ناله كم سركن
نه من جبر و قفس سازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كعبه امشب حاجي ِ كوي عليست
قبلگاه هر دلي روي ٍ عليست
زمزم انديشه رادر يك سحر
قدر ٍ قربش ،قط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسم !
اگر روزی بپرسند
در این زندگی چه خواهی کرد
من خواهم گفت
تنها نگاه میکنم ، جمع م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم گرفته باز
آسمانش ابریست
چشم هایم بارانی
نگاهم به پنجره ی آبی رویا
پشت این قاب خیال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دراین روزها
برای دردی که نشاندی برتن روزگارم
برای چوبی
که زدی زخیانت برپای احساسم
برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کفرنگاهت را
با هیچ صوابی عوض نمی کنم و
پاتک می زنم به پا ها یم
که فرمان نمی دهند به پایان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیری کشیده شد،
به چپ.
خُشکید،
دستی که در آن حوالی بود.
غمی نیست!
چه نیاز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهایم کنید، میان من و تو آشفته می شود
تمام بود ونبودم به تابوت خفته می شود
غم تلخ ترین چشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واسم خياله سلامي ازتو---من که يه عمره توي سکوتم
سهمه منه تمومه خوشبختي هات---من که همش دل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آسمانم شده تاریک و سیه میبینم
روز گارم شده بی عشق ،شاخه های دل بیچاره ما را تیشه ی جهل و حسادت بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب چو هر شب یاد من بود
باد و افلاک بی پایان راه من بود
آذرخش رخشی به رستم می زدُ
توبه ها بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسی پر میزند گیج در قفس سینه ام
اه از ته دل می کشمو پر از کینه ام
دلم از تو سیاه میشودو لبم ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه هوای نفَس سیب ، از عشق تو بود
آدم دل از آن بهشت رنگین بگشود
سر قلاب دلم به ماه چشمت اف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انگار
از دشت شقایق ها آمده
دختری هر روز
با شاخه های گل رز
عشق را در کوچه یاس های سپی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که بیکاری ، تمام وقت درگیری
حتی برای گربه ها هم موش م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیقراری آشنا صدایت می کند
با ترانه ای بارانی،
گوش کن به نجوای دلی غریب
بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به بد کسی دل بسته ای
نه ماندنی ام نه رفتنی
اینکه نیلوفری از من سر برآرد
نگاه توست که گاهی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلامی از جنس بلور که در سلام متبلور می شود
وچون منشور احساسم را نشر میدهد ،
باور دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این روزها سخت است به سختی برف های یخ زده ی خیابان
این روزها تار است به تاری تنفس شیشه های بس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در معجز خوشنویس هستی
بنهفته بسی سرور و مستی
در تاک بمانده بس هزاران
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی حیات خلوتم
توی رویای کتابم
من کجایم که بگویم
سخنی از دل بگویم
چه بنویسم
ا ز دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نــــزن سـازی که آهنگش غـــم ماست
الفبــــایش، نتــی از مـــاتـــــم ماست
بخـــو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلی از جنسِ باران دارم امشب
غزل های فراوان دارم امشب
خزانِ بی تو بودن کرده زردم
م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تک بیتی(بداهه):فرزاد بهارا
ولگردیِ صادق میان واژه های درد
از بوفِ کور تا های و هوی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زود برگرد کبوتر...
که دلم می گیرد
تو نباشی حسینم
نفسم می گیرد
زود برگرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من حـــرم نــرفتم و مـرغ دلـم پــر میــزنـــه
شب جمعه که میشه ، این در اون در میزنه
برای د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا من اسمه دوا و ذکره شفا
با خواندن خبر بیماری کبوتر ( کاک باران ) بغضی عجیب در گلویم نشست و
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا سر خوان توام،خوان دگر جایم نیست**خاکیم قصر برین منزل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا رب
هُد هُد جان من امشب ز سبا داد پیام
گرچه داود دلم مست مزامیر تو بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نفسم ناگه درسینه گرفت
گیسویم در هم ولبایم خشکید
من نمی دانم چرا؟
لرزید. لبا نم از عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیده ام گریان است
دل من می گیرد...
دیده ام چون باران می بارد!...
و در آیینه ی د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعد از پلمپ شركت
براي جبران خسارت ها
وام چند هزاري گرفتم
شناسنامه المثني،
ازدواج دوتا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم را روی زانو میگزارم
نفسها یک به یک
آرام و خسته
و چشمانی که از درد درونم
حک
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۴۴۶۹ پست فعال در ۱۵۵۶ صفحه |
مهرداد مانا
درودمجددبرافسانه ی عزیزم 
احمدی زاده(ملحق)
مهدي حسنلو
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
نیره صدری 
محمد گلی ایوری 
