عاشقانه

درود بزرگوار
نیمایی بسیار زیبا و خوش آهنگ بود
دستمریزاد
موفق باشید

سلام شاعر گرامی
همیشه توانا باشد
لذت بردم
هزاران درود برشما

درود بر شما دوست ادیب و بزرگوارم
مثل همیشه عالی بود

آه! ای شعر شراب آلودم ! 
من به آغوش تو محتاج ترینم...

سلام آقای شاه منصوری گرامی
به شعر ناب خوش اومدین
نیمایی دلنواز و لذتبخشی بود
رود احساستون جاری!
باغ آرزوهاتون پرمیوه!

درود

زیبا بود

سلام جناب آقای شاه‌منصوری گرامی
شعری زیبا خواندم. مهر صمیمی جاری در سروده لذت‌بخش و دلنشین است به اندازه‌ای که اندوهِ مزمنِ جانِ سروده را در پرده می‌گذارد؛ سپاس.

وزن شعر فعلاتن فعلاتن فعلاتن فَعَلن ^^ـ ـ / ^^ـ ـ / ^^ـ ـ/^^ـ است ولی شاعر، هرجا که نیاز داشته از اختیارات و ضرورات، به زیبایی بهره گرفته است: گاه به‌جای دو هجای کوتاه، یک هجای بلند نشانده، و گاه (در آغاز مصراع‌ها) به‌جای فَعَلاتن، فاعلاتن به‌کار برده است و نیز گاهی هجایی کوتاه را به ضرورت در فضای هجایی بلند جا داده است...

اگرچه شعر عاشقانه است، ولی از مصراع‌های آغازین شعر، برداشتی دوگانه هم متصور است:
چه سکوتی و غمی!
هیچ کس نیست که در تیرگیِ این شبِ یأس
درِ خورشید به تاریکیِ غم باز کند.

یعنی اگر این سه مصرع را جدایِ از دنبالۀ شعر بخوانیم، برداشتی جامعه‌گرایانه زودتر به ذهن می‌رسد تا عاشقانه؛ و این گریزِ آغازین اگرچه نادر است، امّا به‌نظر من نه تنها عیب شعر نیست، که باید جزو زیبایی شعر دانسته شود...
(این "درِ خورشید" هم در اینجا کاربردی تازه و جالب توجه دارد و زیباست).
کارهایی که انجامش زیبایی شعر را بیشتر نشان می‌داد، تفکیک بند و نشانه‌گذاری است که در این سروده دیده نمی‌شود و امیدوارم در سروده‌های بعدی، شاعر این نکات را در نظر داشته باشد.

"سرور بلند" را ناگزیر باید سروِ بلند خواند؛ اشتباهی تایپی رخ داده است.

" اندکی با دل من، مهربان باش و بخند"
در این مصراع، اگرچه وزن سروده رعایت نشده است، ولی در خوانشِ شعر گزندی حس نمی‌شود زیرا که شاعر با گذاشتن ویرگول در پس از "من"، خواننده را به مکث واداشته و این مکثِ تحمیلی سبب شده که دنبالۀ مصراع، (مهربان باش و بخند / فاعلاتن فَعَلات / ـ^ـ ـ ^^ ـ^) در عمل، مانندِ آغاز مصراع شود.
پیش‌نیاز این کار، داشتن ذهنی خوگر به شعر است. اما با این همه بهتر آن بود که یا در واژه‌چینیِ مصراع، تغییری در راستای رعایت وزن انجام می‌شد و یا این دنباله در مصراع بعد آورده می‌شد که من پیشنهاد اول را ترجیح می‌دهم و بیشتر می‌پسندم که جمله تکه‌پاره نشود.

این یادداشت بیشتر برای نشان دادن زیبایی‌های این سرودۀ نیمایی و توانایی‌ ذاتی شاعر بوده است؛ فروتنی فرموده است: "شاعران زاده می‌شوند و کسانی چون من ساخته." و منظور این است که شاعران، شاعر زاده می‌شوند و...

لحظاتی دلنشین در صفحۀ شاعرانگی شما داشتم
و امیدوارم آفریده‌های زیباتر و جاندارتر از شما بخوانیم و باز لذت ببریم.

درودبرشما