دختری که تاب بازی می کند

تاب بازی می کنی در زیر نور ماهتاب

شانه هایت ، دستهایم، هر تماسی التهاب

ناگهان از پشت، محکم در بغل می گیرمت

مست بوی گیسوانت، غرق شرم و اضطراب

روی می چرخانی و بر شانه ی چپ خیره ای

اندکی تردید داری، بی تقلا، بی شتاب

دستهایت دستهایم را به آرامی گرفت

ای  پرنده از قفس  آزاد شو با این حساب!

گونه هایت سرخ و لبخندی لبت را غنچه کرد

ایستادی روبرویم:  روبروی یک حباب...

خیس و داغِ ، التماسِ، رنگِ بی رنگِ سراب

دختری تنها شبی بیدار شد در رختخواب

یادش آمد خواب دیده در میان ماهتاب

تاب بازی می کند همراه حجمم بی حجاب...