سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 17 ارديبهشت 1404
  • روز اسناد ملي
11 ذو القعدة 1446
  • ولادت حضرت امام رضا عليه السلام، 148 هـ ق
Wednesday 7 May 2025

    حمایت از شعرناب

    شعرناب

    با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

    بخشندگی را از گل بیاموز؛ زیرا حتی ته كفشی را كه لگدمالش می كند خوشبو می سازد.اونوره دو بالزاك

    چهارشنبه ۱۷ ارديبهشت

    \ سرود کوهستان\ و یک غزل

    شعری از

    عیسی نصراللهی ( سپیدار )

    از دفتر نرگس نوع شعر غزل

    ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۷ ۱۲:۵۵ شماره ثبت ۷۱۷۴۳
      بازدید : ۴۰۵   |    نظرات : ۲

    رنگ شــعــر
    رنگ زمینه
    دفاتر شعر عیسی نصراللهی ( سپیدار )

    چامه یِ نخست :
    ______________________________
     
     
     
    من اینک بازخوردِ تشکیلِ یک ابرِ بی بارورَم
    که چنین در مدارِ گنگ و عقیمی به پژواک در آمده ام
    رازهایی که گویی از زکامِ بوسیدنِ دهانِ تو اَند
    آه ای نبودنِ همیشه
    به زادگاهم بیا
    میانِ میلِ متراکمِ برف
    انبوهِ سالیانِ اقاقی و مشتهایِ کوفته بر
    درگاهِ خرمنکوب و گندمزارِ دشتِ شب
    به دیدنم بیا
    در میانِمان غریبه نیست
    بینِ خودمان بماند:
    من وابسته یِ مستقلِ خویشِ تو نبودَم؟
    دگرگون کن این آوایِ پخته را
    صدایِ رسایِ تیهویِ کوهستانِ باور را
    چه رازهایِ سردی اند
    به من دَرآ
    وا بِنه
    بِشوران
    سنگهایِ صبورِ تلخِ سیاهِ روزهایِ نیامده ام
    در من امشب
    سوالیست
    به
    دیدارم بیا
     
     
    ______________________________
     
     
     
     
    چامه یِ  دوم: 
     
     
     
     
    هرچند نسیمِ سَحَر از عمرِ " خزان" است
    بیچاره دلم در تب و تابت " نِگَران " است
     
    من در تَپِش و سوختن و تابِ تو هستم
    ای آنکه دلت در تب و تابِ " دِگران" است
     
    بی حوصِلِگی،فتنه گری، ادا و اطوار
    تقدیرِ بلندِ آن همه، " مُغمَهِگان"*است
     
    من خوابِ تو بودَم که چنین خواب ندارم 
    در عمقِ مَحالی که نشانی زِ " گُمان " است
     
    تنبیهِ من آن نیست که از چشم تو اُفتم
    تقصیرِ مَه آسایِ دو اَبرویِ " کمان " است
     
    با این همه، وقتی که اَزَل عُمرِ مرا چید:
    با عِشوه، بگفتی که خدایا چه "جوان"است
     
    لبخندِ پُر از شَرمِ تو در نامه یِ آغاز :
    رسمِ کُهَنِ خُدعه یِ شیرینِ "زنان" است
     
    یا چنگ زدی پُشتِ دو دستِ خود و گفتی:
    این عاشقِ دیرینِ من،این بود و"چنان" است
     
    دیریست که دیرَست دِگَر ، سنگِ صبورم !
    افسانه یِ شعری که ردیفَش "گُذَران" است
     
     
    ____________________________________
     
     عیسی نصراللهی_ اسفندِ ۹۷
    ۱
    اشتراک گذاری این شعر

    نقدها و نظرات
    شهرام مودب
    سه شنبه ۷ اسفند ۱۳۹۷ ۰۹:۴۶
    قلمتان نویسا،
    درود خندانک
    همایون طهماسبی (شوکران)
    سه شنبه ۷ اسفند ۱۳۹۷ ۱۴:۱۳
    درودتان
    زیباااااااا
    خندانک خندانک خندانک
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    1