ناهماهنگ

آتشی بی سَبَبَم تلخ تر از غم هَستم
تویِ سرمای زمستان، مَن جَهنم هَستم

ناهماهنگ ترین عُنصرهستی اینجاست
صَف موهای تواَم که نا مُنظّم هَستم

فکر کُن دِل به دِل دِلبرِ کافَر بِدَهی
اِبن مُلجَم وَسطِ ماه محرم هَستم

فالِ حافظ که گرفتیم ،سُکوتی فرمود
خودِ آن عِبارتِ ( اَلله و اَعلَم ) هَستم

چه بَعید است که مبنای گُسَل من باشم ؟
عاملِ راندنِ انسان ، سیب آدم هستم