قلم

 قلم گفتا چرا هر دم تو زاری ؟
دل شوریده و دیوانه داری ؟
به او گفتم که تقدیرم چنین گفت
خجالت می کشم از تو نباری

باغبان

باغبان تیشه نزن ریشه ی دل پائیزه
بنگر ازدردو غم خود چسان لبریزه
سالهائیست که نهال دل او خشکیده
برگهایش تو ببین زرد شده و میریزه

کنج خانه

چه مي داني كه من در كنج خانه
هميشه با غزل شعرو ترانه
به ساز كهنه اي در وادي عشق
دلم را مي سرايم عاشقانه

 

 

سلام استاد ارجمندم جناب فکری سال نو هم بر شما و خانواده محترمتان مبارک همه روزتون بهاری