در سوک عشقی منکوب

درود برادرخوبم
بسیارزیبا بود

درود گرامی
زیبا و غمگین بود

در سوک عشقی منکوب دیدگان مغموم خواهران بینوا به نظاره نشستند اشکهای داغدار مادری پیر را

من بینوا بندگکی سر به راه نبودم

و راه بهشت مینوی من، بزرو طوع و خاکساری نبود

مرا دیگر گونه خدایی می بایست

شایسته آفرینه ئی که نواله ناگزیر را گردن کج نمی کند

و خدایی دیگر گونه آفریدم(شاملو)
تقدیم به بزرگوار شاعر موسی ظهوری

دوستان عزیز این دومین شعر من است که این شکل نامنظم از نظر رعایت پایان بندی مصراع منتشر می شود از این بابت عذر می خواهم

اینجا
که عشق را
سودای خام جوانی می دانند
او
دل می بازد
به سادگی یک نگاه
وشبانگاه
بیقرار قرار فردا
با قناری هم بندش هم آوا
می سراید
هزاران سوسن ونرگس و نسترن را
ویک روز
به نا گاه
در دلگیر سرخ غروب
به سوک عشقی منکوب
دیدگان مغموم خواهران بینوا
به نظاره نشستند
اشکهای داغدار مادری پیر را

درود بر شما
مرحبا

ممنون
زیبا بود دوست عزیز

سلام

درود بر شما و احساس زیبایتان

ذوق و احساس نابتان قابل تقدیر است

...................درود.....................

سلام استاد ظهوری گرامی
از خوندن اشعارتون لذت میبرم
بسیار زیبا و خواندنی

درود بر شما .