سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 18 ارديبهشت 1404
    12 ذو القعدة 1446
      Thursday 8 May 2025
      • روز جهاني صليب سرخ و هلال احمر

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      بخشندگی را از گل بیاموز؛ زیرا حتی ته كفشی را كه لگدمالش می كند خوشبو می سازد.اونوره دو بالزاك

      پنجشنبه ۱۸ ارديبهشت

      رخسار یار

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۸ دی ۱۳۹۳ ۲۱:۳۷ شماره ثبت ۳۳۴۸۵
        بازدید : ۵۴۶   |    نظرات : ۴۸

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      رخسار يار
      ساقي  و  ساغر  و  ميخانه  و  مست   
                     جملگي   دست   نمودند   به   دست
      تا  كه  رخسار ه   از  او  آيد   دست    
                     شايد  آن  نقش در اين جام  نشست
      آن   يكي  گفت  كه  رخساره  اوست    
                     نقش خود ديد چو رخساره   دوست
      ديگري  بر  لب  خود   خالي   داشت    
                      خال  خود   ديد  و  لب يار گذاشت
      نقش  ابرو   چو  به     ساقي   دادند     
                     سهم  او    بود   كه    باقي    دادند
      مي  و  ميخانه   چو    طفلان   آنجا       
                      نقش  مستانه   زدند  بر  همه  جا
      عشق    آمد   چو   سر  جام  رسيد       
                      جملگي پاك  نمود ، آنچه  كه ديد
      گفت    مستان  نتوان   رسم  كشند       
                      ساغر و  ساقي از آن  دست كشند
      مي  و  ميخانه   برون   از   هوشند     
                        هر  دو  از  روز  ازل   مدهوشند
      از   ازل  سهم   من  از    دنيا   شد      
                       رسم   رخساره ي   او  ما را شد
      صد جهان  بر سر كويش     بودم       
                        همه  دل  بسته ي  رويش  بودم
      چون كه هيچ ازمن و ما  نيست مرا       
                       از  من و ما به رخش  نيست مرا
      آنچه من نقش كشم از رخ  دوست     
                     نقش او باشد و خالص همه اوست
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2