یاحسین(ع)

مهر  تو در  دوجهان  بهر  سفر     مارا بس

بحر   اَلطاف   تو از  هفت   گهر   مارا بس

دیدن گل   به   دو چشم    دگران      ارزانی

زین دو نرگس به غمت ژاله ی تر مارا بس

عالمی  ریزه خور   مائده ی   خوان    تواَند

از سر  سفره ی  تو   خون جگر   مارا بس

معدن  هرچه  طلا  پیشکش       زرخواهان

صورتی چون زر از این غصّه دگر مارا بس

آتش داغ   تو   سوزانده    دل عالم         را

شعله ای  زان همه  سوزنده شرر   مارا بس

آب  بی یاد   لبت   باد  حرام        ای ساقی

سوختن بر  عطشت  شام و سحر   مارا بس

در هیاهوی   قیامت   که  همه   مضطربند

نظر مرحمتی   زان    دو بصر    مارا بس

مَحرمانِ  حرمِ   یار   که   مُحرِم   شده اید

طوفِ قبرِ   پدری  با   دو پسر    مارا بس