
در خـانـه ات ای عشـق مهمـانـم
از شـوق تـو شــاد و غـزلخـوانـم
آنـدم کـه پیـوستی تـو بـا جـانـم
کـامل شـد از تـو دیـن و ایـمـانـم
ای عشـق! ای نـــور ِاهــورایی
در قـلبــهــای ِ پــاک پـیــدایــی
همچون طبیبی مشفــق و دلســوز
احـیـاگــر ِهــر جـان ِ شـیــدایـی
ای عشـق! مـدهـوش تـوجان مـن
زیبـا شــده از تـو جهـان ِ مـن
تـا دم به دم جانی ز تـو گـیـرم
نـام ِ خـوشـت ورد ِ زبـان ِ مـن
ای عشـق! با تـوچون شـدم دمساز
دادی بـه مـن بـال و پـَر پـرواز
مـن را رهـا از بنـد ِ مـن کـردی
هست ایـن رهایی عشـق را اعجاز
ای عشـق! ای دریـای ِ طـوفــانی
حــال ِ مــرا تنهــا تـو می دانی
چـون آتـشی سـرکـش درون ِ دل
پـُرشعـلـه و پـُرشـور و سـوزانی
ای عشـق! بـا قـلبـم مـُدارا کـن
دل را رهـا از رنج ِ دنیــا کـن
وسعت بـده بـر روح و جان مـن
قـلب ِ مـرا هــم مثـل ِ دریـا کـن
پی نوشت :
1) با آرزوی این که دلهای همگی همواره گرم و
روشن باشه از آتش عشقی حقیقی این شعر رو
با تمام وجـودم به همه ی شما خوبان و عزیزان
سـایـت ارزشمنـد شعـر ناب تـقـدیـم می کنـم .
2) تشکـر ویژه دارم ازاستاد عزیزم جناب آصف
که در پـرتو حضـور در مکتب پـُر فیـض ایشـون
به درک والاتـر و عمیق تری از عشـق رسیـدم .
3) ازاین که مدّتی است بواسطه ی شدت گرفتاری
کمترتوفیق حضوردر صفحات شعرشما دوستان رو
داشته ام پوزش طلبیده وامیدوارم عذرم روبپذیرید.