پیله

باز باران می زند؛ اما بهارم! نیستی
شب نخوابیدم زهجرت ؛چون کنارم نیستی

کاشکی برگردم و از پیله بیرونت کشم 
گر چه در شب‌های تارم تو کنارم نیستی

لحظه ای با من بمان ای بهترین ماه بهار
نقش پاییزت شدم چون بی قرارم نیستی

از ندای مرغ شب خواندم که باید رخت بست
ای دلیل رفتنم تو غمگسارم نیستی

دوست دارم در خیالت گم شوم اما چه سود
در نگاهم صید بودی و شکارم نیستی