دوشنبه ۲۸ خرداد
|
|
پروانه مرد گوشه ی گلدان مصنوعی
تا ریخت ابر یائسه باران مصنوعی
|
|
|
|
|
ساکنینِ شهرِ خاموشان، حسد برمابَرند.....
|
|
|
|
|
چه فرقی می کند بود و نبودم
چرا من باب میل تو نبودم
|
|
|
|
|
تمرین ..
نوشتن می کنم
باید واژه هایی پیدا کنم ...
|
|
|
|
|
امشب از دست تو سر مستِ شرابی دگرم
عطشی سوخته و تشنهیِ آبی دگرم
|
|
|
|
|
هر که اول انتها بود عاقبت اول رسید
چون فلک بر نام یکرویان و مردان خط کشید
|
|
|
|
|
یک نیت و یک فال،مسیح است و جوابی
گفتم که تویی حال و جوابم ...نگفتم؟
|
|
|
|
|
دوسه روزی است که شادم ...
|
|
|
|
|
از ساغر رب به دست ما ریخت شراب ...
|
|
|
|
|
بلبلی تنها شدم باغ و بُستــــــــانم چه سود
آشیان ویران شد و نغمه و سازم چه سود
|
|
|
|
|
چشمم نمی خواهد دگر این خواب های بی تو را...
|
|
|
|
|
شکوفه زد به باغ زندگانیم
بهار روی شاخه جوانیم
|
|
|
|
|
از آسمان نگاهت سقوط کردم و آزاد
ز بندهای دل خویش به کام مرگ فتادم
|
|
|
|
|
من که خسته ام از
سرزمین باورها
|
|
|
|
|
دانیم که خدا هر آنچه خواهد به جهان
انجام دهد کشد بسی خط و نشان
|
|
|
|
|
یکچند به توجیه قباحت درون
|
|
|
|
|
«جهان آرامش جان»
همۀ همهمۀ همگان،
در جهان آرامش جان،
گویی،
زمزمهای ناچیزند
یا
سکوت!!
|
|
|
|
|
تا تو مال دیگری میشوی
نقطه های این دوردست درد میکشد
|
|
|
|
|
نشسته ام کنار کاغذ و قلم
تو و نگاه نافذ و تمام خاطرات من
|
|
|
|
|
ای باد صبا گل منی آواره نی رویاده دولاندیر
|
|
|
|
|
پرده بیفتد اگر از رخ زیبای او
چشم جهان می شود محو تماشای او
|
|
|
|
|
ببین که روح غزل ها به التماس آمد
همین که قافیه ها را به دست تو دادم
|
|
|
|
|
دست من بر آتش و آتش همان گیسوی توست
ماه تابان جلوه ای از آفتاب روی توست
چشمه ها در قلب کوهستان پ
|
|
|
|
|
طرح لب های تو جوریست که باید بوسید ..
|
|
|
|
|
باد..
پلی را
از جا کنده
بِه عشقِ موهایت در سفر است
|
|
|
|
|
نغمه ی حضرت عشق است که از دور آید
چه نسیمی ز شکنج خم او برما شد
|
|
|
|
|
به دلِ کوه میزنم و دیونـــگی می کنم
یاکه میمیرم یاکه با تو زندگی می کنم
|
|
|
|
|
کارم از درمان گذشت و عشق تو کنج دلم....
نازنین حالا که کرده آشیانه چاره چیست؟!
|
|
|
|
|
مرا یک لحظه مهمان کن به رویایی که سر داری
بگو آیا تو از حال دل زارم خبر داری؟
تو را در خیل رویاه
|
|
|
|
|
باز شب شد
ساز خود کوک کنم
|
|
|
|
|
شعر میشوم وقتی که آواز میکنی
|
|
|
|
|
هر روز می پرسم ز خود از علت هجر
این دل مقصر لحظه ها می گفت اما
|
|
|
|
|
بے وفـــــا دستم بگیر افتـــــــــــــــــــــاد ام بر دست ها
جاے این دست گیریت،بر من شماتت میڪنی؟
|
|
|
|
|
افتاده به دامِ شادی و غم تا چند
|
|
|
|
|
طوفان میکنی
ولی چشمانت طوفانی نیست
|
|
|
|
|
ای دوست بیا و بِشِکَن ، فاصله ها را...
تعبیر نُما خوابِ خوشِ ، چلچله ها را....
|
|
|
|
|
تردید عصر های بهاری که بغض کرد
حافظ بیار و باز دوباره غزل بخوان
|
|
|
|
|
به دستانت گره خورده نگاه سرد چشمانم
ازین رفتن ازین پایان نگو دیگر نرنجانم
برای عاشقی که ساله
|
|
|
|
|
داری تو خبر که روز من نزدیک است
این روز برای من چرا تاریک است
|
|
|
|
|
زاهد پینه بر جبین، دل ره من جدای تو،
دلبر فتانه من، کجا و آن خدای تو؟!
|
|
|
|
|
«به جرم خودکشی!!!»
...سالهاست که در کویر فرهنگ دیار
آدمی، آدمک گشته، و سنگدلی، سنگ راه!!!
...ا
|
|
|
|
|
مکن پرپر به دست خود گلی را
که جز افسوس نیارد حاصلی را
|
|
|
|
|
امشب نماز سوی چشمان تومي خوانم
|
|
|
|
|
چو تویی شیعه او هر گنه از یاد ببر
|
|
|
|
|
خورشيد ولايت به جهان آمده امروز /برخلق جهان عالم جان آمده امروز
برخيزو طلب كن زعلي خانه حق را / درک
|
|
|
|
|
سهم من حال و هوايي تازه و احساس ناب
شادي و شيدايي و شادابي و شعر و شراب
سهم من آزادي از اندوه هاي
|
|
|
|
|
آشفته ام از رنج هجران ، از غمی جانکاه
چون برکه ی گندیده آبی ، بی کس و همراه
تنها کسی که با من و
|
|
|
|
|
ای روی آفتابِ تو ام آرزوترین
|
|
|
|
|
رسم رجب و نصف شب و ماه صیام بهر چه باد ااا
هر دم و لحظه ام از وصل به اوست ساده نوشتم
|
|
|
|
|
چه موهایت را در آسیاب سپید کرده باشی چه در جای دیگر
میدانم که آسیابانی
آسیاب کردی ما را
با گون
|
|
|
|
|
حلول ماه پربرکت رجب مبارک باد
لب خورده عشقیم و در این ش
|
|
|
|
|
قطب من خوابگهی دنج
برایت دارد
|
|
|
|
|
اگر عشق پادرمیانی کند/گمانهای بد را که ویرانگرند/برانیم از باغ دلهایمان.......
|
|
|
|
|
ما جای شعر خون دل خود سرشته ایم
باشد که دوستان به نظر کیمیا کنند...
|
|
|
|
|
دلم درباور دنیا از این بازار می گیرد
|
|
|
|
|
بی یک خط شعر
....................تقدیم به رضا نظری
و به مناسبت ت�
|
|
|
|
|
هنر در بند فلترهای صهیون
هنر در دام شیطانست و دجال
|
|
|
|
|
دل مو ای دل بی تَش کبابُم
دل دیوونه ی بی خورد وخوابُم
|
|
|
|
|
یک زمانی دخترش بود از خدا پنهان که نیست
|
|
|
|
|
دل من سربه هوا گشته .... خدایا چه کنم
|
|
|
|
|
آسمانی شعله پوش از قهرِ سرخ
ریگ زاری جرعه نوش از زهرِ سرخ
وزنِ سنگینِ نفس.. آوازِ مرگ
فوجِ کرکس..
|
|
|
|
|
دیدی زن بودم و مردانه کنارت همه جا ...
|
|
|
|
|
دلم را تکانی دادم
افسوس اشتباه کردم
خاطرات کهنه دوباره سراغم آمدند
تنهایی بی کسی غم غربت
حرفهایی
|
|
|
|
|
تو ای غبار قدومت بنای هستی ها ..............
|
|
|
|
|
1- زیرِ نقره پاش ِ باران
یا در آفتاب تابان
هرجا ،در هر هوایی
سرشارم از آرامش خواب
در کوچ
|
|
|
|
|
من به فتوای نگاه تو مسلمان شده ام ..
|
|
|
|
|
فردا همین فردا به دنیا خواهم آمد
|
|
|
|
|
رفتی و هر جا ز خود عطر محبت ریختی
با تاری از گیسوی خود ما را به دار آویختی
بر در و دیوار شهرتصوی
|
|
|
|
|
دوستی با خصم در بازار ما بیگانه نیست
یا بخر یا بر زمین بگذار جای چانه نیست
|
|
|
|
|
گردستـمان تهی ست ، ببخشـای ای کریم......
|
|
|
|
|
منم دلم گرفته هواي گريه دارم
|
|
|
|
|
ڪاش مےشد زندگے یڪ دڪمه یِ تڪرار داشت
یا هزاران بار دیگر فرصت دیدار داشت
ڪاش مےشد هر زمان
|
|
|
مجموع ۱۲۴۸۰۸ پست فعال در ۱۵۶۱ صفحه |