در تاریک روشنی سیگار

با همین سیگار که روشن می شود جاده

می آیم به اتاق تو

پنجره باز است و باران بر اندام تو می بارد

ملحفه را که بوی عریانی مردی می دهد

تا چشمهایت بالا می کشم

بالای سرت

و به تاریک روشنی سیگاری دیگر می اندیشم

صد سال می شود که ندیده بودمت

چند چین از چین پیراهن مردی دور چشمهایت می رقصند

و دود می شوند بالای سرم توی همین جاده

که چشمهای تو را روی دیوار روبرو کشیده اند

 و زمین دوباره مثل همیشه میرقصد

تا من باز برسم به چین چشمهایت