سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 14 ارديبهشت 1404
    8 ذو القعدة 1446
      Sunday 4 May 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        در جملاتی که علی ع در تمام عمرش گفت ، این جمله از همه رساتر و عمیقتر ،زیباتر ، اثربخش و آموزنده تر بود.کدام عبارت؟کدام جمله؟آن ۲۵ سال سکوت علی است. دکتر علی شریعتی

        يکشنبه ۱۴ ارديبهشت

        دلتنگِ تنها

        شعری از

        محمدرضا مزینانی

         از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی
        ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۹۴ ۰۴:۰۷ شماره ثبت ۳۷۰۷۲
          بازدید : ۳۷۲   |    نظرات : ۹
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر محمدرضا مزینانی

        باید یکبار دگر، با خودم بنشینم////حرف دل با تو بگویم
        از دلی که تنهاست
         و بپرسم 
        که چرا تنهایی؟
        که چرا دلتنگی؟
        مگر این ابر سپید//// مگر آن خنده ی ناز، که به لب های دلم می رقصید
        حاصلِ عشق تو نیست
        پس چرا تنهایی؟
        پس چرا دلتنگی؟
        من که دل پای دلت می دادم////من که هر روز، ز رویت، بوسه ی عشق چیدم
        تو چرا خاموشی؟
        تو چرا دلتنگی؟
        دِلَکَم غصه ی بی داد زمان را ول کن////قصه ی غصه تلخِ دو جهان را ول کن
        اندکی حتی کم
        خنده ای بر دل کن
        دِلَکَم شب سیاه است آری////عالم از جنگ تباه است آری
        تو چرا دلتنگی
        تو چرا می ترسی
        تو که روشن به امید دلِ عشاق هستی////تو که صلحی به صلاح همه آفاق هستی
        پس چرا تنهایی؟
        پس چرا دلتنگی؟
        تو که یک یار، به عالم داری
        که تمام عالم، عاشق خنده ی اوست////که دل هر عاشق، بنده ی بنده ی اوست
        تو که یک یار به عالم داری
        که تمام گل ها، خوشگل از خنده ی اوست
        آن، همان یار که ماهی به دلِ شب ها داد////آن، همان دوست که راهی به دلِ صحرا داد
        در میان تو او فاصله ای نیست بیا
        او همان است که عشق را به همه دنیا داد
        خنده ی ناز شقایق به دل دشت از اوست////گریه ی پر تپش چشم هر عاشق از اوست
        تو که خود غرق در آن یار هستی////تو که عهد دل خود را به دلِ او بستی
        پس چرا ناراحت؟
        پس چرا دلتنگی؟
        او به دنبال نگاه هست، برو////او ندا داد، هرکه خواهد بیاید، برو
        دل و دلتنگی را
        به نگاهش ببخش
        او تو را می خواهد، خنده بر لب، برو

         
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        بانو ابراهیمی(هیما)

         ،

        فاطمه سادات بحرینی

         ،

        محمدرضا مزینانی

         ،

        فرهاد مهرابی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        اشکبوس مهدوی(دل به دوش)

         ،

        علی مزینانی عسکری

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        ۱۶ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۴ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۴ روز پیش         سیده نسترن طالب زاده سیده نسترن طالب زاده
        ۵ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        غلامرضا مهدوی (مهدوی)

        هر شب تاب از نهان جایش ااا به ساحل می زند سوسو
        ساسان نجفی(سراب)

        در مجلس پروانه سوسو زنم هر شب آهسته و پیوسته رقصان ولی لنگان چون شمع در خانه اا سراب ه
        سید مرتضی سیدی

        هر آن که جانبِ اهلِ خدا نگه دارد ااا خُداش در همه حال از بلا نگه دارد ااا حدیثِ دوست نگویم مگر به حضرتِ دوست ااا که آشنا سخنِ آشنا نگه دارد ااا دلا مَعاش چنان کن که گر بلغزد پای ااا فرشته ات به دو دستِ دعا نگه دارد
        محمد حسنی

        ش یاد خدا آرامتمی کند اما بودن با او آزادت می کند پس لحظه ها را به هم پیوند بزن تا با یاد او آزاد شوی از خانه از خیابان از آفتابی که روشن نمیکرد راه را ببینی بداهه ه
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        داراییِ قلبِ هِجرنوشَم یادی ست که در هر ضربانش ااا تاب و تبِ تو نوازَد آری احساسِ جنونِ عشق جانَش ااا سلام شب و روزگارتان خوش بدرود بداهه ش

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1