محکمه عشق

روزگـــــــار عاشفی بینی چه کرد یار دلم

دوریت حـــال عجیبی دارد و صبـــــر دلم

من رسیـدم حاضر و آماده در صحن قضا

خستــه ی دورانم و دل مآمن  مهر و وفا

قاضی محــکمه پرسید : چرا آشفته حال؟

جـــــرم تو چیست ؟ چرا رنجـــــوده حال؟

یــــــک نظر بر آسمان کردم بیایی خاطرم

یــــــاد آن عشقی کنم هر روز بوده باورم

لب تکـــان دادم بگفتم جرم من را این ببین

عاشــــــقی با یار کــــردم آخر عـــشقم ببین

گر گنـــــه بوده علاقه در فــــــراق یار خود

این پریشـــــانی ستم بوده یا رنــــجش بخود

آن زمـــــــان که قاضی برحق بدید حال مرا

قصه عشـــــقم شنید و رنگ رخســـــار مرا

لـــب گشــــود و گفـــت بر من ای جــــــوان

مثل تو بوده کـــــلان در محضر عالی سران

درد مجــــــنون آفت خوش بر دل یاران شده

عــــــشق بازی مکتب درس همــه پاکان شده

این گنــــــه نیست بسوزی مثل او در هجر یار

افتـــــخاری با کرامت بوده در اوج وقـــــــــار