ناله ی من

منم خسران زده در روزگــــــارم

منـــم تنها و بی کس در خیــــالم

چنـــان آواره ام حـــدی نـــــدارد

منــــم گمـــراه عالم در زمــــــانم

به هــــردم یاد تو افسانه ای است

همیشـــه با مــــن و ورد زبـــــانم

مرا تاریـــکی غم ها چنـــــــان کرد

که جـــز سختی نباشد کوله بــــــارم

بســــی دلـــتنگ آن روز ملاقــــات

بســــی غمگیــن این حال خرابــــم

بیـــا او حال من را چــــاره ای ساز

که شایـــــد مرحمی باشد به جــــانم

تو اوصــــاف حقیقت بوده ای یــــار

تو احساس منــــی در لحظه هایـــــم

مرا صبر عظیــــم در دل چنـــان کرد

که جز تـــــو صاحبی در دل نــــدارم

بیـــــا او جـــــان من ارزانـــــــی تو

مــــرا از غم جــــــدا کن مهربانـــــم