نزديك، دور

به نام او

كناره پنجره بازم

دارم به تو فكر مي كنم

از تو بازم بت مي سازم

خودم رو عاشق مي كنم

تو فكراي سپيد من

دوباره يار من شدي

گاهي به دل سر مي زني

بازم پناه من شدي

مبهم اين نبودنت

دل مي بري و مي كني؟

هرچند بهش نمي رسم

تو آرزوهام با مني

كنار من دوريه تو

قلبمو زخمي مي كنه

دوباره واقعيتا

هوامو ابري مي كنه

دوباره اين سكوت من

كه باز از تو خسته شد

دوباره لعنتي زدو

عاشقي دل شكسته شد

دوباره يك فضاي دور

يه جاي پرتو سوت و كور

پناه امن من شد و

دلم ز تو گسسته شد

منو سكوت اين صدا

تو تنهاييم منو خدا

منو يه عمر خاطره

تو بي خبر ز حال ما

تو عمق روياي چشام

رو به خودم داد مي زنم

اين خاطره مال تو نيست

دوباره فرياد مي زنم

دلم گرفته نازنين

بغضم و مخفي مي كنم

بروي تو مي خندم و

با گريه تفريح مي كنم

نگاهتو ازم بگير

يا كه بمون عزيز من

پاك تويي ز نفرتم

يا بانگ رفتن و بزن

فعلن ...     29/12/85-19/12/85